Ik zit op de bank met mijn iPad voor me met mijn ogen dicht te wachten en te ‘kijken’ wat er in mij opkomt. Het beeld van mijn vader komt naar boven en de ‘near misses’ die ik met hem beleefde. Hier volgt er een.
De Solent
Het ging om onze zeiltocht in 1969 met onze toenmalige zeilboot, de Windekind, een polyester scherpjachtje van het type Trintella 1, naar Isle of Wight, Zuid-Engeland. Het was de zeiltocht door de Solent en voorbij Great Yarmouth, waarbij we ’s nachts bijna tegen een boei aanvoeren.
De Waddenzee
Even tussen door, op de Waddenzee is dit mij ook wel eens bijna gebeurd. Er is weinig wind, de zeilen staan op, je lijkt stil te liggen maar door de stroom vaar je veel sneller dan je denkt. Je probeert weg te sturen maar de stroom trekt je als het ware naar de boei toe en dreigt je er op te zetten. Gelukkig konden we steeds net op tijd snel de motor starten. Doet die het dan op zo’n moment niet, dan knal je dus tegen die boei op. Je zit als het ware in een grote, bewegende bak met water en sturen heeft geen zin. Op de stroom drijf je verder. Alleen de motor kan hier helpen, want er staat te weinig wind voor het zeil. Dus dacht ik aan deze ‘near miss’, een bijna ongeluk.
Boei ‘Bridge’
Deze boei, waar we bij Isle of Wight bijna tegen aan voeren, is hier een voorbeeld van. Ook toen woei het niet of nauwelijks. Ik lag benedendeks te slapen en mijn vader, die de wacht had, zei de volgende dag dat het leek alsof er een helikopter op ons af kwam, instinctief boog hij het hoofd om als het ware de wieken te ontwijken. Dat moet het knipperlicht op de boei zijn geweest. Op het laatste moment had hij door dat we met grote snelheid op een boei afvoeren en er al vlak bij waren. Hij kon nog net op tijd het roer omgooien waardoor we hem op een haar na misten. Met grote letters las hij BRIDGE, de naam van de boei.
Als je op de zeekaart kijkt, zie je tien mijl west van de zogeheten Needles, de westkaap van Ilse of Wight, inderdaad een boei genaamd Bridge met een very Quick flashing light. Ternauwernood aan ontsnapt dus.
Motor starten
Vervolgens bracht dit beeld me weer op onze huidige boot, de Roos, een Lemsteraak, die altijd wat gedoe met het starten kent. Vorig jaar bracht onderhoudsman Joerg Goronzy daarvoor een aparte draad aan waardoor ik zeker wist dat de boot altijd zou starten.
Nu heeft hij dat draadje ineens weer weggehaald. Toch maar eens met hem bespreken….
3 gedachten over “Een ‘near miss’ (1)”