Het KLM en Air France gebeuren van de laatste weken en meer in het bijzonder de ‘machtsgreep’ van de Nederlandse staat bij de holding Air France/KLM bracht mij terug naar de periode 2000 en 2001, toen ik zelf intensief met de Fransen te maken had. Het was tijdens de beginjaren van Euronext, de beurs die ontstond uit de fusie tussen de beurzen van Amsterdam (AEX), Brussel en Parijs. Een lastig stelletje, die Fransen (en de Belgen trouwens ook).
De Fransen houden zich alleen aan afspraken, als het ze uitkomt, als het in het eigen, Franse (nationaal) belang is. Er moet dus een sterke factor zijn die ze in de hand houdt, anders nemen ze een loopje met je.
Voorbeeld
Van het volgende voorbeeld zou je kunnen zeggen ‘hoe belangrijk is dat?’ Er gebeurde natuurljk veel meer tussen de Nerdelanders en de Fransen dan onderstaande beschrijving, maar ik vind dit een mooi voorbeeld van de glijdende schaal waar de Fransen je op zetten.
Bij de fusie was afgesproken dat de voertaal Engels zou zijn. Dus gesprekken, notities, documenten, vergaderstukken, alles zou in het Engels zijn. Wij hielden ons keurig aan deze regel, huurden enkele vertaalsters in en deden ons best.
Franstalig
Na een aantal maanden werden vergaderingen die bijna allemaal in Parijs plaatsvonden – de Fransen komen nauwelijks naar Amsterdam – voorzien van Franstalige notulen. Wat te doen? Laat maar even gaan, denk je en de meeste landgenoten zijn het met je eens. Bij de volgende vergadering verschijnt ook de agenda in het Frans. Nu gaan we een punt maken, spreken we af. Op een diplomatieke wijze wordt de Franse voorzitter gemeld dat deze wijze van werken tegen de afspraken is. Hij is het met je eens, dit kan natuurlijk niet, vind ook hij. We gaan juichend naar huis terug, dat hebben we hem toch maar mooi geleverd, de Fransen even laten weten hoe het werkt. Ze hebben bakzeil gehaald. Dit gaan we nu ook met de andere, belangrijkere punten doen, nemen we ons enthousiast voor.
Een tijdje gaat het goed. Een paar maanden later zijn álle stukken in het Frans! Waren we er toch weer ingetuind!