Het was een prachtige week, in meerdere opzichten. Het weer zat mee, tenminste in het begin en aan het eind, daar tussen in was er wind en kou, de vier kinderen en de arts die wij aan boord hadden, waren erg leuk en gezellig. Het was ook een enerverende week. Hij gaf erg veel positieve energie. De saamhorigheid was overweldigend, de zorgzaamheid hartverwarmend, de betrokkenheid enthousiasmerend. Kortom het was een zeer geslaagde week: de Zuiderzeevaart 2015. 

Wat was het geval?

Onder auspicien van de Stichting Kinderoncologische Vakantiekampen (zie hier voor SKOV),  zijn wij de eerste week van juli op het IJsselmeer op stap geweest met van kanker herstellende kinderen, in de leeftijd van middelbare scholieren.  We waren met acht platbodems, dertig kinderen, een stuk of negen verpleegkundigen, fysiotherapeuten, artsen en andere medici, acht schippers en hun acht maten en een technicus (iemand vergeten?).

Alle kinderen hadden hun eigen verhaal en gaande de week werd – ongevraagd – steeds duidelijker wat er was gebeurd en hoe ze er weer bovenop aan het komen waren. Bijzondere en krachtige kinderen bleken het, buitengewone persoonlijkheden. Het meest opvallend? Hun opgewektheid!

Flexibiliteit

Voor mij en Jolan was het de eerste keer dat we met onze lemsteraak de Roos met deze Zuiderzeevaart meededen. We beleefden daardoor veel. Iedere dag betekende nieuwe avonturen en verrassingen. Onze flexibiliteit werd zwaar op de proef gesteld, of liever, laat ik voor mezelf spreken, míjn flexibiliteit. Want de Roos bijvoorbeeld, is altijd orderlijk en glijdt als een geoliede machine door het water. Nu zou ik mogelijk met een potentieel tomeloze rotzooi van in totaal zeven personen aan boord te maken krijgen. Maar zoals altijd, het viel reuze mee: de rotzooi was aanvaardbaar, geen wanklank te horen – dat was prettig – er was geen geklaag – dat is nog prettiger – alleen maar vrolijkheid en gezelligheid, ook met de begeleiders en kinderen van de andere boten en met zijn allen aan de kant.

Veel te doen

Behalve zeilen op het IJsselmeer, hebben we gezwommen, een demonstratie op een reddingsboot van de KNRM (Marken) meegemaakt, gebowld (Hoorn), een goochelaar aan het werk gezien (Enkhuizen). We lagen daar met de boten in het pittoreske Zuiderzeemuseum. Helaas hebben we het museum zelf niet kunnen zien, want we moesten voor de opkomende harde wind naar Stavoren vluchten – ook dat hoort erbij. In plaats daarvan zagen we in Leeuwarden de film Jurassic World in 3D. We hebben gebarbecued (Stavoren), daar ook aan de karaoke mee gedaan – daar stond ik ineens Oh oh Den Haag met mijn bemanning mee te zingen. De kinderen hebben blind geroeid (Gaastmeer), een hilarische bezigheid. En natuurlijk hebben we de onvermijdelijke bonte avond gehad en afgesloten met een disco (weer terug in Stavoren) – die viel erg mee, hoor, alhoewel ik voor volgend jaar eigenlijk wel de muziek zou willen selecteren.

Kortom, het werd een super week. Een bijzondere week, om nooit meer te vergeten!