In de rubriek ‘Een Near Miss’ dit keer een geval van een slippartij in de bergen rondom het Meer van Genève.
In 1981 studeerde ik Business Administration aan IMD in Lausanne, Zwitserland. Ik woonde ik in het plaatsje Belmont-sur-Lausanne, op zeshonderd meter hoogte. Diep beneden lag het Meer van Genève. De weg vanuit de stad slingerde zich door het bos met aan de ene kant de berg stijl omhoog en aan de andere kant stijl omlaag, in de richting van het dal diep beneden.
Viaduct
Een bijzonderheid was het viaduct waar je op weg van of naar de stad onderdoor reed. Niet zomaar een viaduct, maar zo een die twee bergtoppen verbindt met daar tussenin, immense bogen om de snelweg te ondersteunen. Rijdend op die snelweg heb je geen idee dat je je überhaupt op een viaduct bevind, van ‘onderen’ was het, als gezegd, ‘immens’.
Handrem
Omdat mijn woonplaats zich wat hoger in de bergen bevond, sneeuwde het er geregeld. Dan was de kronkelweg (reu de la Forêt, besneeuwd en glad. Gelukkig niet druk, slechts een enkele keer zag je een tegenligger uit de sneeuw opdoemen.
Ik ontdekte dat als je tijdens het rijden voorzichtig aan de handrem van de auto trok, niet te hard, de auto kleine slipbewegingen met de achterwielen maakte. Die werden iets groter als je er wat gas bij gaf. Ik vond dat wel spannend. Dus deed ik dat geregeld.
Flits
Tot die keer dat ik kennelijk iets te hard trok en te veel gas gaf. Mijn vrouw zat ook in de auto en ik wilde mijn kunsten aan haar vertonen. In tegenstelling tot wat gezwieber van de achterwielen, begon de auto om zijn as te draaien: het ene moment zag ik de berg als een muur op me afkomen, even later in een flits, leek de auto het dal naar beneden als richting te kiezen en ontrolde zich het scenario – vanzelfsprekend ook weer in een flits – van de omlaag stortende auto, met ons, mijn vrouw en ik, erin. Gegil!
De auto stopte echter keurig. Hij was tot stilstand gekomen netjes op de juiste weghelft, maar met de neus in de verkeerde richting. Had je het kunnen zien vanaf het viaduct van de snelweg, zou je hebben kunnen zeggen: ‘niks aan de hand’.