In mijn vorige blog schreef ik over de arbeidsrelatie nieuwe stijl en wat ermee wordt opgelost voor zaken als flex-werkers, zzp’ers, scholing, ontwikkeling, pensioen en ontslag en al dat soort zaken.
De gedachte die in de blog werd ontwikkeld, bestond eruit naar een nieuwe vorm van de arbeidsrelatie om te zien, een relatie waarin voorafgaand aan en gedurende de relatie de zaken inclusief ontslag worden besproken en vastgelegd. In plaats van sommige zaken zoals ontslag bij het uit elkaar gaan te bespreken en te regelen.
Pensioen na 67 jaar
Dit alles naar aanleiding van de eerste van twee verkiezingsstellingen begin maart. De tweede stelling, ‘moet de pensioenleeftijd in toekomst verder dan 67 jaar omhoog?’, wordt ook in de arbeidsrelatie nieuwe stijl gedekt. In de contractsonderhandelingen aan het begin van de arbeidsrelatie kun je voor het doel van deze stelling onderscheid naar beroepsgroepen maken door de betrokkenen eerder hun zware taken laten eindigen en door scholing ze daarna in een andere functie in te passen. Moeilijk en onvermijdelijk. Ook kun je afspraken over de pensioenregeling maken: is er een vrije keuze en in welk pensioenfonds -regeling of verzekering komt iemand terecht.
Van te voren regelen
Essentieel is dat dit alles in een zo vroeg mogelijk stadium, bij voorkeur voordat de arbeidsrelatie wordt aangegaan, wordt afgesproken. Veel van de huidige arbeidsmarkt problematiek kun je hiermee oplossen: een gedifferentieerd contract voor bépaalde tijd.
Cao
De cao bestaat niet langer. De vakbonden krijgen een adviserende rol. Dat geeft de individuele medewerker tegenwicht tegen de kracht van de werkgever. Ook de Ondernemingsraad kan bijdragen. Bijvoorbeeld door een raamwerk voor het contract voor het eigen bedrijf op te stellen. In individuele gevallen kan het worden aangevuld of ervan worden afgeweken.
Conservatieve politici
Tijdens een van de debatten van de lijsttrekkers voor de verkiezingen van 15 maart, kon je horen dat we terug moesten naar het vaste contract. Dat is een weinig creatieve, zelfs een conservatieve visie. Meestal wordt deze geuit door zich ‘progressief’ noemende politici. Het antwoord zoals hierboven en in de vorige blog geschetst, is oplossingsgericht en allesomvattend: het gaat om een vast contract, dat eindigt (dat is de flex- en zzp-kant), is verlengbaar, alles is erin geregeld (scholing, ontwikkeling, ontslag, pensionering, doorwerken na 67 jaar, duobanen, pensioenregelingen).