Categorie archieven: Cultuur

Poëzie

 

van-dis-brildwddEen aantal jaren geleden zag ik Adriaan van Dis weer eens op televisie. Hij gaf zijn visie als tafelheer bij De Wereld Draait Door in verband met poëziedag destijds. Tot 3 februari is het poëzieweek.

Gepassioneerd

Hij deed dat op een gepassioneerde en inspirerende wijze. Ook presentator Matthijs van Nieuwkerk kwam tot de conclusie dat de wijze waarop Van Dis vol vuur en gedragen een aantal gedichten ten gehore bracht buitengewoon stimulerend werkte. Wat mij aansprak was zijn mening dat al dat ge-analyseer van gedichten de beste manier is om gedichten je tegen te gaan laten staan.  Klik hier voor de uitzending.

Lees verder Poëzie

Dichtregels in het zand

VlielandVliehors-Vlieland

Ik was laatst op het strand in Vlieland. We waren met onze lemsteraak Roos naar de Wadden, zoals eigenlijk ieder jaar. Klik hier voor mijn eerdere blogs over het ‘eilandgevoel‘, de waddeneilanden en vooral Vlieland.

Wielspoor

Op het strand werd ik getroffen door dichtregels in het zand. Dichtregels! Ze  waren Vliehors-Vlieland 2moeilijk te lezen, omdat er voetstappen doorheen liepen – hoe kan het ook anders op het strand. Bij nadere bestudering zag ik dat de dichtregels zich herhaalden. Ze gingen eigenlijk alsmaar door. Ze behoorden tot een wielspoor! Kun je dat voorstellen? Het profiel van een band in de vorm van dichtregels!  Lees verder Dichtregels in het zand

Ballet

Ballet heeft niet zo mijn voorkeur. Maar sinds lange tijd ging ik laatst weer eens naar een balletvoorstelling. Dat kwam, omdat we maandelijks met een theatergezelschap naar een van de Haagse theaters gaan, variërend van de Koninklijke Schouwburg, Diligentia, de Anton Philipszaal tot het piepkleine theater Pepijn. Door naar al die theaters te gaan, varieert wat we zien eveneens, namelijk van toneel, cabaret tot muziek en dit keer dus ballet. In het Lucent Danstheater. Daar treedt het wereldberoemde Nederlands Dans Theater op. Dus wat je krijgt voorgeschoteld is van hoge kwaliteit, in alle objectiviteit.

Lees verder Ballet

Woorden zijn als kleuren…, deel 2 van 2

Woorden zijn als de kleuren van een schilderij. Het papier is het linnen. Ik gaf in een eerdere blog (klik hier) een paar voorbeelden die ik ontleende aan de film Shadows In The Sun. Over een de beschrijving van de zonsondergang en een stomp in de maag. Ook beschreef ik de branding.
Hier volgen nog een tweetal mooie beschrijvingen:
Over de vrouw - waar de acteur in de film verliefd op is:
Lees verder Woorden zijn als kleuren…, deel 2 van 2

Woorden zijn als kleuren…., deel 1 van 2

 

Laatst zag ik een mooie film, een romantische film. Ik houd daar wel van. Hij heette Shadows InThe Sun en het gaat over een beroemde schrijver die sinds het overlijden van zijn vrouw twintig jaar geleden, niet meer tot schrijven heeft kunnen komen. Hij leeft teruggetrokken in een klein dorpje in Toscane, Italië. Een jonge Londense uitgever gaat naar hem toe in de hoop hem tot schrijven over te kunnen halen. Er ontstaat een band tussen de twee.

Lees verder Woorden zijn als kleuren…., deel 1 van 2

Nederlandse uitdrukkingen en de Engelse vertaling ervan, deel 2 van 2

In mijn Billiton tijd had ik contact met mijn Engelse collega Graham Almandras over uitdrukkingen in onze beide talen Engels en Nederlands. In deel 1 daarover (klik hier), zet ik uiteen hoe dat zat. Hier volgt deel twee van de lijst. En andermaal excuses voor de onverzorgde layout. Het lukt me niet het goed te krijgen.











Geen keus                                                                Hobson’s choice
niets te klagen hebben/je natje en je droogje –
– hebben/brood op de plank hebben            having three hots and a cot
zo gaat het nou eenmaal                                    that’s the way the cookie crumbles
dutje doen/uiltje knappen/                              catch a little shut eye/ taking a nap/take-
tukje doenforty wings
nou breekt mijn klomp                                       I’ll be a monkey’s uncle
het is kiezen of delen                                           you can’t have your cake and eat it too
voor iets alles over hebben                               give an arm and a leg for something
een dure vakantie                                                 an arm and a neck holiday
het ene gat met het andere vullen                 borrow from Peter to repay Paul
lood om oud ijzer                                                  six of one and have a dozen of the other
er niet veel aan hebben                                     fat lot of use is that
de vuile was binnen houden                            keep your skeleton in the cupboard
niet de vuile was buiten hangen                     no dirty linnen outside
het kan me niet schelen                                     I don’t give a monkey’s
fluitje van een cent                                               piece of cake
ijzeren voorraad, –
– wat achter de hand houden                          put some cards up your sleeve
daar zou ik wel bij willen zijn                           I would like to be a fly on the wall when that –
– happens
wat niet weet, wat niet deert                           ignorance is bliss
als de kat van huis is,
dansen de muizen op tafel                               when the cat is away, the mice will play
twee weten meer dan één                                two heads are better than one
een standje geven                                                give a flea in the ear
van een koude kermis thuiskomen/er bekaaid van –
– af komen                                                               get away with a flea in the ear
water naar de zee dragen                                 grinding water/pee in the sea
dagje vrij hebben                                                 a swan day/swanning-off
stille wateren hebben diepe gronden         still waters run deep
een druppel op een gloeiende plaat           drop in the ocean/drop in the bucket
als een olifant in de porseleinkast                like a bull in a china shop
aan het kortste eind trekken                           holding the short end of the stick
dat is de kroon op het werk                             that crownes all/that is the crowing touch
vlees noch vis                                                        neither here nor there
twee handen op één buik                                two hands in one glove
je kunt je niet met hem –                                   you can dress him up, but you can’t take him
vertonen                                                                  -out
niet langer blijven dan noodzakelijk is       don’t outstay ones welcome
the strijdbijl begraven                                        bury the hadgets
het is het oude liedje                                           it sounds like a broken record
zijn wilde haren kwijt raken                             losing ones wild oats
ieder woord is teveel                                           any speech is a humbug
boos uit elkaar gaan                                            parting on a bad note
ik voel me als een vis in het water,,,
voel me goed                                                          I’m feeling fit as a fiddle
niet durven                                                              losing ones nerve
poolshoogte nemen                                            to feel the ground

Nederlandse uitdrukkingen en de Engelse vertaling ervan, deel 1 van 2

In de periode 1982 – 1987 werd ik door werkgever Shell bij dochter Billiton gedetacheerd. Billiton is nog steeds een mijnbouwbedrijf dat zogeheten non-ferro metalen uit de grond haalt (mijnbouw), bewerkt (raffineren en smelten) en verkoopt aan andere industrieën. Denk aan bauxiet (grondstof voor aluminium), tin, lood, koper, zink, nikkel, titanium, enzovoort. Dat even als achtergrond, maar het doet voor deze blog niet zo ter zake.

Deze blog gaat namelijk over Nederlandse uitdrukkingen en de Engelse vertaling ervan. Ik werkte in de financiële organisatie van Billiton International Metals, het hoofdkantoor in Den Haag en rapporteerde aan een Engelsman, Graham Almandras. Hij was aan accountant van het prestigieuze ‘Institute of Chartered Accountants of England and Wales’, de Engelse variant van de Nivra.

Ik kwam met hem gaandeweg over de uitdrukkingen te spreken. Hier volgen er een paar. Sommige zijn algemeen bekend, sommige niet en leveren een bijzondere en leuke kijk op de Engelse taal op. Ik verdeel ze over een paar blogs. Excuses overigens voor het niet uitlijnen van de tekst. In het concept staat het wel allemaal netjes in lijn en onder elkaar. Na het ‘safen’ niet meer.

Het kaf van het koren scheiden  – separate the men from the boys
de lamme leidt de blinde  – the blind leading the blind
de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet  – the pot calling the kettle black
als puntje bij paaltje komt  – when push comes to shove
als er stront aan de knikker komt  – when the shit hits the fan
om de hete brei heen dansen  – beating around the bush
gedane zaken nemen geen keer – no use crying over spilled milk
het ijzer smeden als het heet is – strike the iron while it’s hot
het derde wiel aan de wagen zijn  – to play the goosberry
op het hellend vlak zitten – being on the thin end of the wedge
wie de schoen past, trekke hem aan –  if the cap fits, wear it
die niet waagt, die niet wint  – nothing ventured, nothing gained
vervelend iemand – pain in the neck/pain in the ass
klaar is Kees – Bob’s your uncle
door de zure appel heen bijten – grin and bear it/swallow the bitter pill
wegwezen/het hazepad kiezen – get the flock out of here
Iedere Jan, Piet en Klaas  – Every Tom, Dick and Harry
Jan en Alleman  – Joe Blocks down the road
wat een weer! – the wind’s got a bite of it
het komt met bakken uit de hemel  – it is raining cats and dogs
op de koop toenemen  – take the rough with the smooth
kletspraat  –  goobledeecook
ik zal je eens wat anders vertellen! – that’s a different cattle of fish!
Heb je het tegen mij? –  are you talking to me or chewing a brick?
geen blad voor de mond nemen  – calling a spade a spade (or a fucking shovel)
de puntjes op de ‘i’ zetten – dotting the ‘i’s’ and crossing the ’t’s’
twee vliegen in een klap slaan  – kill two birds with one stone.

Dit is deel 1 van de lijst. Een volgende keer volgt nog een deel.

Het WK: Feest en ook altijd azijnpissers

Wat vind ik van Oranje op het WK?
Ik vind het in één woord fantastisch. In eén woord, maar in meerdere opzichten. Het is natuurlijk heel erg leuk dat Oranje het zo goed doet en laten we hopen dat ze de finale halen, net als drie keer eerder.
Even terzijde, een finale tegen Duitsland zou geweldig zijn: in één toernooi afrekenen met alle drie de eerdere tegenstanders: Spanje, Argentinië en als klap op de vuurpijl, veertig jaar na dato: Duitsland. Geklopt. Nederland wereldkampioen. Dan pas zijn we tevreden en is het verleden rechtgezet. Hè, hè, eindelijk! Of zoals Willem Vissers van De Volkskrant schreef: de kras in de Nederlandse ziel kan daarmee worden weggevijld, of woorden van die strekking.

Terug naar de meerdere opzichten waar ik mee begon. Het is fantastisch om meerdere redenen. Een heb ik er al genoemd. Maar er zijn er meer:

De spelers lopen niet naast hun schoenen. De sfeer is goed, ze spreken netjes met de pers, ze vormen een team, enzovoort. Helemaal goed.
Dan het spel. Ik geniet van de spanning. Het gaat mij niet om mooi voetbal. Terzijde: wat is dat eigenlijk, mooi voetbal? Zouden er behalve degenen die zich er professioneel en zakelijk mee bezig houden, mensen zijn die het weten of zich ervoor interesseren? Het gaat om het resultaat. De mensen willen spanning, sensatie en resultaat. De rest doet er niet toe.
De televisiecommentatoren, zoals Jan Mulder en hoe heet-ie ook al weer, Derksen, zijn de azijnpissers. Of ze zijn jaloers op Van Gaal. Dat brengt mij natuurlijk op de Bondscoach.
Weer een terzijde: Derksen heeft tegen de verwachting in een heel leuk radioprogramma op radio Rijnmond op zaterdagmorgen.
Terug naar de Bondscoach. Ik geniet van het idee dat hij alles in scenario’s uitdenkt en bespreekt. Het spreekt me als methode enorm aan. Als manager, als leider, deed ik dat destijds zelf ook. Op mijn eigen schaal en terrein.
Neem een ontruiming in verband met brand of een bommelding, een gegeven waar ik in mijn beursjaren veelvuldig mee te maken kreeg. Wij gingen in scenario’s uitdenken wat er allemaal kon gebeuren en oefenden daarmee. Het resultaat daarvan is dat wat er ook gebeurt, je al 80% in je vingers hebt. Mensen kunnen elkaar blindelings vinden en hoeven zich slechts met de laatste onbekende 20% bezig te houden.
Het is geweldig om te zien dat Van Gaal met enkele tekens een opstelling en speelwijze  tijdens de wedstrijd geheel kan veranderen. Iedereen weet wat hij moet doen, woorden zijn niet nodig. En daar gaan ze weer, op naar de zoveelste overwinning, na soms eerst achter te hebben gestaan.

Het nadeel van dit alles? Het gespeelde voetbal is wellicht niet mooi, zie boven. Ik weet dat niet. Maar het is spannend en het resultaat is uitstekend. Dat is wat we ons later nog herinneren, Niet of het mooi voetbal was.
Succes jongens!

Je komt een beroemdheid tegen….

Denk je dat nou ook wel eens? Je ziet een beroemdheid, hij of zij staat gewoon ineens naast je. Neem Paul McCartney. Of een bekende Nederlander, een BN’er. Wat ga je zeggen?

Paul McCartney is een echte beroemdheid. Hem zou ik heel graag tegen komen. Maar wat ga ik zeggen als ik hem ontmoet. Daar kun je je maar beter op voorbereiden. Je wilt een goede indruk maken.

Bij Bekende Nederlanders ligt het wat mij betreft anders. Ik hoef geen Bekende Nederlanders te ontmoeten, laat staan dat ik me zou voorbereiden op wat te zeggen als het zich toch toevalligerwijs zou voordoen. Niet dat ik niet graag eens met bijvoorbeeld Sacha de Boer zou willen praten, maar dat lijkt me een ander onderwerp.

Terug naar Paul McCartney. Als ik hem ontmoet, zo maar toevallig, wat ga ik dan zeggen? Let op: je kunt natuurlijk niets zeggen, hem negeren. Maar als je dat wel wilt, wat zal ik dan zeggen: ‘How are you doing? I love your music, I am so impressed? How was working with John Lennon?’
Nee, dat is te gewoon. Dat soort vragen stelt iedereen. Wat dan wel?

Toen president Obama Nederland bezocht, vanwege de Nucleair Safety Summit in Den Haag, bezocht hij de Nachtwacht in het Rijksmuseum. Hij stond even voor het gebouw bij een groepje scholieren stil. Ze stonden hem schaapachtig aan te kijken. Begrijpelijkerwijs onvoorbereid. Maar er stond een slimme journalist tussen en die vroeg: ‘do you speak some Dutch?’ Goede vraag en goed voorbereid. Er kwam een gesprek op gang.

Dus ik zou ook kunnen vragen: ‘do you speak some Dutch?’ Nee, lijkt me niks in het geval van Sir Paul.

Ik vraag het volgende, als openingszin: ‘how does it feel that all of your songs are still famous, still shining through the generations, for more than fifty years now?’

En volgende vraag: ‘How does it feel that your songs give so many so much comfort?’

Ik voeg er misschien aan toe, dat zijn leven en zijn werk, zijn songs over honderd jaar nog steeds mensen – al of niet met een gebroken hart – zullen troosten en zullen zorgen voor levensvreugde. Hoe bijzonder is dat?

En: hoe voelt het om een nummer te maken dat door een miljard mensen wordt gehoord?

Of: ik heb eens een blog geschreven of hoe het gesprek met jou aan te knopen.

Op deze manier zou het gesprek toch wel op gang moeten kunnen komen.

 

De Librije Experience: verwonderpunten

Ruim een jaar geleden was ik te gast bij de Librije in Zwolle. Een beroemd restaurant en een van de twee restaurants in Nederland dat drie sterren heeft.
Mijn bezoek bestond uit een aantal verwonderpunten: om te beginnen kwam ik rond een uur of zes aan, helemaal uit Den Haag, bijtijds – om vier uur – vertrokken. We zouden om zeven uur met mijn gezelschap aan tafel gaan en je weet niet wat je allemaal onderweg tegenkomt.
Voor de deur aangekomen, bleek er geen parkeergelegenheid te zijn. Verwonderpunt één! Een restaurant van een dergelijke standing zou toch de mensen die met de auto komen, een parkeerplaats moeten bieden. Ik belde ze op en vroeg ze waar ik de auto kon parkeren. Dat kon zo’n vijfhonderd meter verderop, in een parkeergarage naast Librije’s Hotel. Goed, daar zou ik heen rijden. Daarna hadden ze toch wel aan de bar een plaatsje voor me, waar ik even kon wachten op mijn gezelschap, totdat we compleet waren?
Nee dat kon niet, men ging pas om zeven uur open. Dan was ik uiteraard van harte welkom. Tweede verwonderpunt: in het verlengde van het eerste verwonderpunt, kun je verwachten dat mensen van heinde en verre komen, te vroeg zijn en binnen even willen wachten, met een drankje. Ik zei hen dat en ik moet zeggen, daar hadden ze wel een oplossing voor: ze stelden voor dat ik even zou wachten in de tuin van Librije’s hotel.
In de tuin? Het was december en het stormde. Toch maar even gaan kijken. En toen gebeurde het: ik werd door een man in een rokkostuum ontvangen. Hij stelde zich voor als Hans en kondigde aan mijn butler voor de avond te zijn! Ik vertelde hem dat ik alleen maar even langskwam om te wachten en dat ik na één drankje naar het restaurant wilde. Geen enkel probleem, zei hij. U kunt comfortabel in de tuin gaan zitten, die hij mij inmiddels liet zien. De tuin was geheel overdekt en er stonden grote kachels het geheel behaaglijk warm te stoken. Hij voegde er aan toe dat hij mij persoonlijk met de auto bij het restaurant zou afzetten, ik hoefde maar een kik te geven. In de tussentijd kreeg ik een glas rode wijn, van uitstekende kwaliteit en de code voor het draadloos internet. Ik was ondersteboven van deze service. Verwonderpunt drie!
 
Toen het zeven uur was, reed hij een gloednieuwe Mercedes voor, waarin ik achterin plaats nam en waar hij mij als beloofd mee naar het restaurant reed. De wijn hoefde ik niet te betalen. Ik heb het gecheckt: het glas werd ook niet bij de rekening van het restaurant opgeteld.
Een vierde en vijfde verwonderpunt was het feit dat we met z’n zessen aan een veel te klein tafeltje werden gezet. We konden ons nauwelijks bewegen. Desgevraagd werden we wel echter snel verkast naar een ruimte voor ons gezelschap alleen. En vanaf dat moment verliep alles als een wonder: het ene na het andere overheerlijke, sublieme gerecht werd op de meest prachtig vormgegeven schalen, schotels en borden geserveerd. Het was een belévenis. Dus afgezien van de verwonderpunten die op een bijzondere manier werden opgelost, deed het geheel zijn eer aan. 
 
En de prijs? Ook dat was een verwonderpunt!