Gisteren, een prachtige maar heel koude dag, reed ik met de trein door het Hollandse landschap tussen Haarlem en Leiden. Wat zag het er mooi uit. Het is winter, alles is grauw, kaal en vlak. Geen bloeiende weiden, maar bruin, geen bladeren aan de bomen maar kaal, deels bevroren sloten, nog geen ijspret. Je zou zeggen: wat lelijk. Maar het tegenovergestelde trof mij gisteren. Ik vond het mooi!
Categorie archieven: Reizen
Een ‘near miss’ (2)
Al eens eerder blogde ik over een near miss, een bijna ongeluk. Zie mijn blog ‘Een near miss’ tijdens het zeilen op de Solent. Het linkje staat onderaan deze blog.
Nu een relaas over een avontuur uit mijn vroege jeugd, toen de watersport mij nog onbekend was: onze caravan vakanties.
Avontuurlijk
Mijn vader liep, avontuurlijk als hij was, voorop met allerlei vormen van vakanties. Lees verder Een ‘near miss’ (2)
Overweldigend Dubai
Wat meteen in Dubai opvalt, er is geen ontkomen aan, is de tomeloze, onvermijdelijke hitte die als een wollen, veel te warme deken benauwend over je heen valt. Afgezet tegen de koele airconditioning, zelfs in de bushaltes. Dat lijkt prettig, maar de overgangen van koud naar warm en omgekeerd zijn te groot. Het is iedere keer alsof je tegen een muur aanloopt. Van binnen naar buiten beslaat daardoor je bril. Je kunt even niets zien. Dat duurt wel vijf minuten. Toch vind ik het ook wel prettig. Dat komt misschien omdat we in Nederland zo weinig warm weer hebben. Als het je dan overkomt, krijg je de neiging er ook volop van te willen genieten.
Hotel
Curaçao
We zijn onlangs in Curaçao geweest. Dat was bijzonder. Op mijn site Wat Ga Ik Doen Na Mijn Pensioen.nl, heb ik enige ervaringen opgeschreven.
Klik hier voor deze blog. Het lijkt alsof ik me er nu met een Jantje van Leiden van af maak, maar klik gerust, het is een heuse blog.
(Op deze manier genereer ik wat meer aandacht voor deze blog 🙂
De Pier van Scheveningen
De Pier is in 2015 verkocht en opgeknapt. Het ziet er inmiddels allemaal best aardig uit, voor Nederlandse standaarden, wel te verstaan. Want wij Nederlanders pakken dit soort dingen, veel dingen eigenlijk, novaal kneuterig aan. Benepen, zei Bolkestein ooit.
De vernieuwde pier
Bruisend Shanghai
Miljoenenstad
Ruim twintig jaar geleden reden ze hier nog op de fiets. Nu is het een hele grote, overweldigende, bruisende, energieke miljoenenstad: Shanghai. Met grootste haven ter wereld. Onlangs bracht ik er een bezoek aan, zie mijn eerdere blog over de treinreis van Shanghai naar Beijing. Lees verder Bruisend Shanghai
Prachtstad Wenen
Voor de zevende keer ben ik in Wenen. De eerste keer was voor de Champions League finale waar bij Ajax van AC Milan met 1-0 won, in mei 1995. Daarna was ik hier zakelijk in verband met een nevenactiviteit op het gebied van bloedtransfusie. Bijna jaarlijks vergaderden we hier. Tot 2009 en nu dit jaar weer eens opnieuw. Na de eerste keer Jolanda meegenomen te hebben, nam ik daarna telkens een kind mee. Dit keer ben ik overigens alleen.
Wat een mooie stad is dit toch! Groot en machtig, zij het enigszins vergane glorie. Prachtige gebouwen. Schitterende paleizen, grootse kerken en m
usea. En niet te vergeten natuurlijk het operagebouw, de Staatsoper. Lees verder Prachtstad Wenen
Stadsgezicht Amsterdam
Vlakbij het Centraal Station in Amsterdam sta ik op een prachtige lentedag, koud maar zonnig, uit te kijken op de Schreierstoren aan de Prins Hendrikkade.
Ik maak een foto van het stadsgezicht. We zien achter de Schrijerstoren de Sint Nicolaas Basiliek. Hij torent hoog boven de bebouwing uit. Daartussen staan de typisch zeventiende-eeuwse huizen, die we kennen van zoveel andere Hollandse steden, zoals Delft en Leiden en ook van de stadjes aan het IJsselmeer. Lees verder Stadsgezicht Amsterdam
Met de trein van Shanghai naar Beijing
Terwijl ik dit schrijf zit ik in de ‘bullet’ trein, de hoge snelheidslijn, op weg van Shanghai naar Beijing. De afstand is ongeveer 1300 kilometer. De reis duurt vijf uur met twee stops.
Naast mij zit een jonge Chinees luid smakkend te eten. Dat is heel gewoon hier in China. Boeren, rochelen en spugen. Ze doen het allemaal, je hoort het overal om je heen. Het went niet. Lees verder Met de trein van Shanghai naar Beijing
Happy New Year!
Terwijl ik dit schrijf, ben ik in San Francisco. Daar heb ik samen met Jolanda New Year’s Eve meegemaakt. Dat was een bijzondere ervaring, niet in de laatste plaats omdat we moeite hadden wakker te blijven. Het tijdsverschil met Nederland is negen uur, dus het duurt even voordat je gewend bent.