Wat vind ik van Donald Trump?

Over de politieke impasse in de VS heb ik al eens geblogd, zie hier. De strekking was dat de Amerikanen zich door hun conservatisme helemaal klem hebben gezet.

Hoe doorbreek je zo’n impasse?

De geschiedenis wijst uit dat leiders soms geneigd zijn avonturen in het buitenland te zoeken, teneinde interne strubbelingen te verbloemen of te doorbreken. Met andere woorden, een oorlog zet alles op zijn kop en daarna hoopt de leider sterker tevoorschijn te komen. Of, als de leider in het proces het loodje legt, hoopt men weer met een schone lei, een beter stelsel dus, te kunnen beginnen.

Of heb je iemand als Donald Trump, een oer-conservatieve Republikeinse presidentskandidaat, voor het doorbreken van de impasse nodig? Hij is een populist, dendert beledigend voorwaarts, stoort zich aan niets en niemand omdat hij zijn eigen campagne betaalt (“I am very rich”) en is vastbesloten te winnen (“I hate losers”). Kortom, hij gedraagt zich bepaald niet presidentieel.

Oorlog, Donald Trump of beide als doorbraak in de impasse

Het zou zo maar kunnen gebeuren dat de Amerikanen deze populist Trump kiezen. En dan zijn de (wereld)politieke rapen gaar. Daarover hieronder meer.
Maar let op: als dit gebeurt, is hij democratisch gekozen, hij is wat het Amerikaanse volk in meerderheid op dat moment wil.

Democratie

Het volk heeft de macht en dus kan iemand zoals Donald Trump in het zadel worden gestemd. We hebben dat in de geschiedenis eerder gezien. We weten hoe dat afloopt. Lord Byron schreef eens: “De beste profeet voor de toekomst is het verleden”.

Ik wil met deze one-liner geenszins impliceren dat we vlakbij een ‘Hitler-Duitsland’ zijn, maar het is wel vaker voorgekomen dat dictators op democratische wijze verkozen werden, met alle gevolgen van dien. De crisis elementen zijn aanwezig.

Scenario

Het scenario zou er als volgt uit kunnen zien: Donald Trump wordt eind 2016 tot president van de VS verkozen en begin 2017 geïnaugureerd. Hij geeft nu aan – retorisch – dat als hem vervolgens iets in de wereld niet bevalt, dan “gaat hij er op af!”. Dat leidt tot een crisis, of erger nog, tot oorlog. Na afloop, dus nadat Trump weer is verdwenen, luidt de oproep “dit nooit weer!” en men herziet het stelsel. Wat een scenario om een impasse te doorbreken!

Innovatie en creativiteit

Conservatisme, net zo min als populisme, is niet het antwoord. Het leidt – vriendelijk gezegd – tot teleurstellingen.
Het antwoord zit in innovatie,  creativiteit en inventiviteit. Ook op politiek gebied. Bijna alleen te bereiken via de weg der geleidelijkheid. Daar is moed en leiderschap voor nodig. Meestal is die moed er pas als er eerst een crisis is geweest. Crisis betekent naast gevaar ook een kans, zie het Chinese teken voor het woord ‘crisis’. De prijs is dus hoog. Donald Trump betekent misschien wel zo’n crisis. Helaas kan ik hem niet uitvlakken.