29 november 2019
De functies worden minder en minder…
Rond 2023 heb ik nog maar twee functies over: bestuurslid van de Stichting Transfusie Geneeskunde en Vereniging Eigenaars van het appartementengebouw waar ik in woon (Blanckenhagen).
Daar zal het voorlopig wel even blij blijven.
Het bijhouden van twee blogs blijf ik ook nog wel even doen, deze blog en die over de kleinkinderen (Mijn Oirs). Bovendien besteed ik van tijd tot tijd aandacht aan de websites die ik heb gebouwd en nog beheer, zoals van mijn beide dochters en hun aanhang, martinedesoet.nl, reneedesoet.nl, mathys-josef.com en foundation-transfusion-medicine.org.
De meeste tijd besteed ik tegenwoordig aan schrijven. Ik doe bijna niet anders meer. Ik schrijf aan een boek en heb midden 2023 zo’n achthonderd pagina’s geschreven. Het gaat over mijn familie en haar geschiednis.
Stichting Vastgoed Index Nederland
De functies worden minder. Zes jaar ben ik voorzitter geweest van de stichting ROZ Vastgoedindex Nederland. Mijn tweede termijn zat er nog niet helemaal op, maar met het bestuur vond ook ik dat we onze doelen hadden bereikt, de rust onder de participanten van de stichting in relatie tot de leveranciers en klanten was weergekeerd. Tijd om onszelf overbodig te maken en de activiteiten over te dragen aan branche organisatie IVBN.
Eind 2018 hebben we tijdens een officiële receptie het einde van de stichting na ruim drieëntwintig jaar ingeluid. De activiteiten gingen per januari 2019 over, de stichting werd daarna geliquideerd. Het positieve saldo hebben we verdeeld conform de doelstelling van de stichting : het geld ging naar een aantal organisaties, actief op het gebied van vastgoed: wetenschappelijke doelen en een bruidsschat voor IVBN die de actviteiten overnam.
Koggestraat
De Koggestraat is met succes verkocht en dus kwam ook het voorzitterschap van de Vve aldaar te vervallen, inclusief mijn actieve betrokkenheid bij de strijd tegen het luidruchtige Italiaanse restaurant aan de overzijde.
————————————————————————————————————
Ons huis in Florida is verkocht!
In een eerdere blog beschreef ik dat we een vakantievilla in Florida exploiteerden. Het huis is in 2027 verkocht en alle activiteiten die met de exploitatie te maken hadden zijn beëindigd.
Frent, Inc.
We hadden het huis in april 2010 gekocht en behalve dat we er zelf geregeld naar toe gingen, verhuurden we het aan anderen. Met toenemend succes. We hadden er een bedrijf voor opgericht een zogenoemde ‘Inc.’, een BV naar Amerikaans recht: Frent, Inc. Jolanda was de president en ik de vice-president. Ik had een functie met vooruitzichten!
Nederlanders
Aanvankelijk verhuurden we met behulp van onze Amerikaanse property manager Easy Choice Vacation Homes aan voornamelijk Amerikanen, maar na verloop van tijd begonnen ook de verhuuractiviteiten via de Nederlandse verhuurwebsite Micazu te lopen. Zo hard zelfs dat we uiteindelijk alleen nog maar aan Nederlanders verhuurden.
Voordelen
Dat had veel voordelen: er bleef niets ‘aan de strijkstok hangen’ – aan verhuur via de property manager leek het wel alsof iedereen eraan verdiende behalve wij – en het dollarrisico was niet meer aanwezig. We werden betaald is euro’s. Dat scheelde ook.
Al met al werden de doelstellingen gehaald: ruimschootse jaarlijkse kostendekking.
Na zeven jaar vonden we het mooi geweest. De huizenprijzen waren gestegen, de dollar eveneens (wat gunstig voor verkoop was) en de kosten werden gedekt. Tijd om iets anders te gaan doen.
Klik hier voor een beschrijving van waar het huis en de omgeving voor stonden.
——————————————————————————————————————————————
(Neven)functies
Sinds mei 2017 was ik penningmeester in het bestuur van de Stichting Kinderoncologische Vakantiekampen (SKOV), een stichting die activiteiten voor kinderen met kanker organiseert. (Later werd ik tot tweemaal toe korte tijd waarnemend voorzitter, zie hieronder).
De missie van SKOV is bij te dragen aan het welzijn van het zieke of van ziekte herstellende kind. Door de activiteiten van SKOV kan een kind dat meegaat, gedurende de activiteit weer een gewóón kind zijn. Want een ziek kind is bijzonder en kinderen willen niet bijzonder zijn. Tijdens de kampen trekken ze op met lotgenootjes en leeftijdgenoten en zien ze dat ze niet de enigen met een ziekte zijn. Ze worden uitgedaagd hun grenzen te verleggen. De kampen helpen zodoende bij het genezingsproces en het welzijn van de kinderen.
Kinderkampen
Zo wordt er met een achttal boten (platbodems) een week in juli over het IJsselmeer gezeild (de zogeheten Zuiderzeevaart), met aan boord een dertigtal zieke, middelbare scholieren in de leeftijd van dertien tot negentien. Het gaat in veel gevallen om leukemie, maar ook om andere vormen, zoals hersentumoren en botkanker komen voor.
Na jaren intensieve behandeling zijn de meeste van deze kinderen herstellend en kunnen zich aldus voor het eerst een weekje buiten hun verzorging permitteren.
Er zijn ook andere activiteiten dan zeilen. Zo is er bijvoorbeeld een survivalweek, Herfstherrie geheten, een wintersportweek (Winterkolder) en een dag met de gezinnen (Dolle Dingen Dag). Er zijn twee kampen in Friesland, een voor kleintjes tot een jaar of tien (ZieZoZomerZooi) en een zeilkamp voor kinderen tussen acht en dertien jaar (ZomerZotheid). In totaal zijn er dus vijf kampen een één gezinsdag.
Vrijwilligers
Dit alles gebeurt met uitsluitend vrijwilligers, waaronder oncologische kinderartsen, ‘gewone’ kinderartsen en verpleegkundigen. Daarnaast natuurlijk ski- en zeilinstructeurs en schippers en bemanning van zeiljachten. Allemaal zetten ze zich geheel kosteloos voor de stichtingsdoelstellingen in.
Sponsoren gezocht!
Terzijde: we zoeken vanzelfsprekend altijd sponsoren, zeker in deze tijd die gekenmerkt wordt door de rentestand. Dus als je je geroepen voelt hieraan bij te dragen, dan is dat natuurlijk meer dan welkom!
Klik hier voor de website voor meer informatie en veel foto’s. Ook zijn op de site formulieren te downloaden die het fiscaal aantrekkelijk maken om te doneren. Voor de deskundigen onder ons, SKOV heeft de ANBI status.
Waarnemend voorzitter
In januari 2020 legde de huidige voorzitter wegens zwangerschapsverlof voor de tweede maal haar functie tijdelijk een maand of vier neer. Daarna, zo gaf ze aan, zou ze niet meer terugkeren. Een nieuwe voorzitter werd geslecteerd, een proces waar ik me zwaarwegend mee heb bezig gehouden. Het zijn die momenten die er bestuurlijk toe doen, zo meen ik. Tussen het aftreden van de voorzitter en het aantreden van de nieuwe, trad ik wederom als waarnemend voorzitter op.
——————————————————————————————
14 Juni 2017
Nog een voorzitterschap
Blanckenhagen
Door de aankoop van ons nieuwe appartement aan de Scheveningsweg in Den Haag en de verbouwing daarvan, werd ik min of meer vanzelfsprekend voorzitter van de op te richten Vve. De verbouwing slokte aanvankelijk heel veel aandacht op en het voorzitterschap daardoor ook. Er was sprake van een langdurige ’strijd’ met de projectontwikkelaar en de aannemer. Na een jaar of vier is de rust min of meer wat dit pand betreft teruggekeerd. De projectontwikkelaar en aannemer zijn vertrokken, niet dan nadat alle doelen waren gehaald. De bewoners (waaronder ikzelf) wonen er met tevredenheid.
Dit soort functies zijn mij op het lijf geschreven.
—————————————
Wat doe/deed ik nog meer?
Wat deed ik zoal na mijn pré-pensionering? Dus los van golfen, zeilen, reizen, oppassen, websites bouwen, koken en bloggen/schrijven?
Dan hebben we het over welke functies ik ben deed en een enkele nog steeds doe. Commissariaten, een voor mij gezien mijn carrière logische, volgende stap, wilde ik niet. Bestuursfuncties wel. Ik deed er tussen 2014 en 2023 vier. Als gezegd, enkele gaan nog door:
Stichting Transfusie Geneeskunde
Ik ben al jaren penningmeester van de Stichting Transfusie Geneeskunde. Deze stichting looft eens in de twee jaar een prijs uit aan artsen en wetenschappers die zich op het gebied van bloedtransfusie buitengewoon verdienstelijk hebben gemaakt. De prijs wordt ergens in de wereld uitgereikt, dat levert vervolgens weer stof voor mijn blog op in de categorie Reizen. Voor de website van deze stichting klik hier.
Vve’s
Ik ben van twee (was drie) verenigingen van eigenaren (Vve’s) voorzitter. Het betreft twee appartementsgebouwen in Amsterdam. Beide gebouwen staan in de Pijp. Henrick de Keyserplein en de Mauvestraat. De Koggestraat is in 2019 verkocht.
Vakantievilla Florida
Voorts heb ik een heel klein bedrijf waarvan ik vice-president ben. Mijn partner Jolanda is president. Het is een bedrijf, Frent, Inc., dat een vakantiehuis in Orlando, Florida verhuurt. Meer over het huis zag je als je klikte op www.vakantievillaflorida.nl (opgeheven, zie hierboven). Een prachtig en groot huis, met zwembad, geschikt voor tien personen. Vooral mensen die Walt Disney World willen bezoeken, huren het. En er zijn talloze andere dingen in Florida te doen, zoals genieten van de natuur (Everglades), golfen (honderden banen), shoppen en niet te vergeten: prachtige stranden, zowel aan de oostkust (Atlantische Oceaan) als aan westkust (Golf van Mexico).
In 2017 is het huis verkocht en Frent, Inc op ‘niet actief’ gezet.
———————————————-———————
(Toezicht)functies
Commissaris?
Met veel enthousiasme vertelde ik iedereen die het horen wilde en desgevraagd, dat ik na pré-pensionering een toezichthoudende functie of een commissariaat nastreefde.
Daar was ik immers voor in de wieg gelegd.
Jaren ben ik general manager geweest. CEO. Ik groeide uit tot bestuurder. Ik ken de trucjes, meende ik. Dus zou een commissariaat niet alleen een logische voortzetting van mijn loopbaan zijn, het was tevens een mooie manier om de nieuwe generatie op te leiden en op die manier kennis over te dragen.
Masterclass
Ik ging zelfs een masterclass Commissaris en Toezichthouder bij de Erasmus Universiteit volgen, om helemaal gepokt en gemazeld mij op deze ‘markt’ te begeven. Niet dat ik er al niet veel van af wist, maar de laatste nieuwtjes, discussies en wetgeving leken mij interessant en nuttig voor het bereiken van mijn doel. Ik ben de opleiding gaan volgen en heb hem met veel plezier afgemaakt. Hij was zeer de moeite waard.
Maar een toezichthoudende functie kwam er niet en gaat er ook niet komen. Ik doe er geen moeite (meer) voor en het past mij ook niet. Ik heb twee pogingen ondernomen en ben op een aantal gesprekken geweest, maar men vond dat ik geen ervaring had en men vond mij eigenlijk ook te oud (ik was op dat moment 60)!
Ontluisterend
Dat was wel een confronterende en ontluisterende ontdekking! Het klopt mijn inziens niet. Ik druk me bescheiden uit. Ervaring lijkt mij helemaal niet de issue. De mensen die ik hierover spreek en die op toezichthoudende functies solliciteren, hebben zonder uitzondering allemaal veel (werk)ervaring. Dertig, vijfendertig jaar in leidinggevende posities in het bedrijfsleven is meer dan voldoende. De valkuil is eerder dat deze ervaren mensen moeite hebben met het loslaten van het ‘voor het zeggen hebben’. Een commissaris is toch iemand met een adviserende functie en vooral geen uitvoerende. Dat is in veel gevallen wennen.
Bovendien is 60 jaar niet te oud. Sterker nog, van die leeftijdscategorie (60 plus) moet je het juist hebben. Mensen die jonger zijn, veertigers bijvoorbeeld zijn (nog) veel te eager om uitvoerend te zijn en hebben nog onvoldoende in de ‘modder gestaan’ om met enige afstand naar de business te kunnen kijken en de juiste adviezen te kunnen geven.
Adviseur
Maar belangrijker nog, het idee van een toezichthoudende functie ging mij tegenstaan. Dat kwam deels door de cursus, waarin er voortdurend op gehamerd werd ‘bezint eer ge aan zo’n functie begint’. Bovendien vond ik de functie als hierboven als gezegd te veel op een adviesfunctie lijken. Dat wil ik helemaal niet. Ik heb daar wel eens over geblogd. Ik weet uit ervaring hoe een commissaris ‘het bos kan worden ingestuurd’, zonder dat hij het in de gaten heeft. ik heb dat zelf veelvuldig, als het zo uitkwam, gedaan. Belangrijker nog, de adviezen van commissarissen en toezichthouders hoeven niet te worden opgevolgd.
Dus van het hele idee ben ik weer afgestapt.
Bestuursfuncties heb ik daarentegen wel, maar dan echte, namelijk van een stichtingsbestuur. In een stichtingsbestuur ben je eindverantwoordelijk, heb je invloed, ben je meer hands-on.
Structuur
Het is wel belangrijk om een of twee van dit soort functies te hebben. Het houdt je scherp. Je doet mee en blijft bij. Het geeft tot op zekere hoogte structuur aan je dagelijks leven. In totaal deed ik op deze manier zes functies. Meestal is dat hollen of stilstaan, dus dat is erg prettig.