Billiton (1): hier wilde ik zijn!

In de categorie Mijn werkzame leven.

Reeds eerder verschenen in deze categorie verhalen over mijn ervaringen bij weegschalenfabrikant Van Berkel, mijn eerste baan, gevolgd door de MBA-opleiding bij IMD te Lausanne.

Op 1 februari 1982 begon ik aan een nieuw avontuur: ik ging aan de slag bij Shell, op dat moment ‘s werelds grootste bedrijf. Per die datum werd ik direct gedetacheerd (een ‘assignment’ heette dat bij Shell) bij Billiton International Metals, kortweg Billiton, op het hoofdkantoor (Central Office in Shell termen) aan het Louis Couperusplein, hoek Mauritskade in Den Haag. Ik woonde er vlakbij, in het Bezuidenhout, dus lekker op de fiets ernaar toe.

Yes! Hier wilde ik zijn!

Anders dan bij mijn vorige baan, bij weegschalenfabrikant Van Berkel, waarover ik schreef dat ik niets kon, niets wist en soms ook niets deed, kon ik hier goed aan de slag. Ik was meteen nuttig. Ik kwam op de afdeling ‘Project Evaluation’ te werken, waar financiële analyses van grootschalige mijnbouwprojecten werden uitgevoerd. Om in deze analyses alle relevante zaken te betrekken, had ik contacten dwars door het hele bedrijf heen, zowel binnen het hoofdkantoor als met de betrokken werkmaatschappijen, veelal ver weg in het buitenland. Deze afdeling vormde zodoende het hart van de non-ferro metalen wereld binnen Billiton. Yes! Precies daar wilde ik zijn!

Meteen inzetbaar

Het bleek dat mijn MBA studie in Lausanne dermate praktisch was geweest dat ik onmiddellijk inzetbaar was. Weliswaar weer als een starter, dus tezamen met allerlei net afgestudeerde economen, maar deze net wat jongere mensen ondergingen hetzelfde dat ik eerder had ondervonden: ze konden niks en wisten niks. Ik kon mijzelf dan ook al snel boven laten drijven. Ik vond het heerlijk.

Onverwachte dingen

Allerlei onverwachte dingen kwamen op mijn pad, zoals in de eerste plaats het werken op het hoofdkantoor met vestigingen over de hele wereld. Soms moest ik ineens met veel spoed een ‘cash call’ voorbereiden voor een in aanbouw zijnde mijn in Canada en waar het geld op was. Zoiets specifieks had ik mijn opleiding in Lausanne natuurlijk niet gehad, maar zonder ‘Lausanne’ zou ik helemaal niet geweten hebben wat een ‘cash call’ was en, erger, wat te doen.

Non-ferro metalen

Mount Pleasant, onderdeel van Billiton Canada Ltd, heette het project en lag op Nova Scotia. Er zou Molybdeen en wolfraam gewonnen gaan worden. Molybdeen en wolfraam zijn non-ferro metaalsoorten.

Of voor een titanium mijn in Zuid Engeland, Deeside Titanum Ltd. Ik ben vergeten waar in Zuid-Engeland. De meeste van de zes aan mij toegewezen projecten waren gedurende de lange looptijd van de projectontwikkeling van de mijn, van winstgevend naar verlieslatend omgeslagen.

Molybdeen
Titanium

Ik rekende dat allemaal uit. Ik was handig in het berekenen, het opschrijven en het presenteren ervan. Allemaal in het Engels. Ik ontwikkelde en verbeterde mijzelf voortdurend.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *