Onlangs nam ik afscheid van mijn bedrijf, een bedrijf actief op pensioenfondsgebied. Sinds april 2014 werk ik er niet langer, na bijna twaalf jaar. Er werd voor mijn afscheid van alles georganiseerd. Afscheid van de klanten, aandeelhouders, commissarissen, enzovoort.  Ook nam ik vanzelfsprekend afscheid van mijn collega’s.

Tot mijn voldoening was het hele personeel daarbij aanwezig. Maar wat zeg je bij zo’n gelegenheid. Het was niet zo’n vrolijke aangelegenheid, want ons bedrijf werd door een ander, soortgelijk bedrijf overgenomen. Waar ik overigens als initiatiefnemer van harte aan mee heb gewerkt. Het was een goede oplossing voor de toekomst van het inmiddels door de financiële crisis geraakte en daardoor wat zieltogende bedrijf. Voor het personeel betekende het dat niet iedereen zijn baan zou kunnen behouden. Dus wilde ik ze bij het afscheid wat ‘meegeven’.

Het is mijn vaste overtuiging dat als iemand in zo’n situatie van ontslag belandt, dat voor hem of haar een uitdaging is en het in verreweg de meeste gevallen tot iets leidt, waardoor je achteraf (soms na jaren) kunt zeggen: het was goed dat me dat overkwam. Op het moment van afscheid echter, is het niet het goede moment om dat mee te geven. Op dat moment kun je daar beter niet over praten. Dus dat deed ik dan ook niet.

Hoe kon ik dan toch iets positiefs zeggen?

Pas op het moment dat ik daar stond, schoten me ineens de woorden van President Obama te binnen, die hij kort daarvoor in Nederland had geuit:

Daags voor dit afscheid werd in Den Haag in het World Forum de zogeheten Nuclear Summit gehouden, waar vele regeringsleiders en staatshoofden bij aanwezig waren. U herinnert u zich dat misschien nog. Alles rondom Den Haag, Schiphol en Amsterdam stond op zijn kop.

Obama deed even Amsterdam aan – misschien herinnert u zich nog de indrukwekkende helicopterlanding op het Museumplein – hij sprak kort met wat schoolkinderen, alvorens naar het Rijksmuseum te gaan. De kinderen boden hem een boek aan om iets in te schrijven. Hij schreef: dream your dream.

Die woorden schoten me te binnen, met als verandering – ik vond zelf een verbetering: Live your dream. Dus dat gaf ik het personeel mee: zorg ervoor dat je in beide gevallen, namelijk als je je baan verliest, maar ook als je hem behoudt, je droom leeft, of stappen neemt die daarnaar toe leiden. Men knikte begrijpend. Ik meende dat men het voor kennisgeving aannam.

Wie schetst mijn verbazing dat op het slotfeest van het bedrijf aan het eind van de zomer, waar ik ook voor werd uitgenodigd, het gekozen thema was: Live Your Dream!. Aan het eind van het feest, was er vuurwerk aan het Scheveningse strand. Bij het slot daarvan lichtten de letters samen drie woorden vormend op, u raadt het al, Live Your Dream!

Het was mooi.