In de reeks A Near Miss, is dit alweer de zestiende aflevering. Hier volgt hier deel 5 van dit meerdelige relaas over mijn avontuur op de Atlantische Oceaan en de Golf van Biskaje in 2002. (Wilt u de vijftien eerdere blogs in deze rubriek en deel 1 tot en met 4 van deze blog lezen? Typ dan de woorden ‘A Near Miss’ in de zoekfunctie in.)
Hier volgt deel 5 van de zestiende A Near Miss.
In de reeks A Near Miss, is dit alweer de zestiende aflevering. Hier volgt hier deel 4 van dit meerdelige relaas over mijn avontuur op de Atlantische Oceaan en de Golf van Biskaje. De vijftien eerdere blogs in deze rubriek en deel 1, 2 en 3 van deze blog, vind je door de woorden ‘A Near Miss’ in de zoekfunctie te zetten. Hier volgt deel 4 van de zestiende Near Miss. (Kunt u het nog volgen?)
In deel 3 van deze blog reeks, beschreef ik dat we na een eerste poging de Golf van Biskaje over te steken, weer naar de haven terugkeerden. De volgdende dag probeerden we het nog eens. Opnieuw vertrokken we met windkracht zes tegen. Ook deze keer wakkerde de wind tot windkracht acht aan. Het was onstuimig, daar aan lagerwal van de Golf van Biskaje.
In de reeks A Near Miss, volgt hier deel 3 van een meerdelig relaas over mijn avontuur op de Atlantische Oceaan en de Golf van Biskaje. De vijftien eerdere blogs in deze rubriek, A Near Miss, en deel 1 en 2 van deze blog, vind je door de woorden ‘A Near Miss’ in de zoekfunctie te zetten. Hier volgt deel 3 van de zestiende Near Miss.
Na dertig uur tegen de wind opgebokst te hebben, hadden we weinig voortgang geboekt: we waren ternauwernood Portugal voorbij. Gecombineerd met de onmogelijkheid vanwege de diesellucht binnen te verblijven, besloot de schipper een havenstadje aan te doen en niet in één ruk naar La Caruña door te zeilen. Het leek hem verstandig te herstellen van de zeeziekte – ik was niet de enige, de dieselstank binnen had ook de anderen de das om gedaan – en uit te rusten van de tegenwind en het gebeuk tegen de golven. Ik was blij met het besluit.
In de reeks A Near Miss, deel 2 van een meerdelig relaas over mijn avontuur op de Atlantische Oceaan en de Golf van Biskaje. De vijftien eerdere blogs over A Near Miss en deel 1 van deze, vind je door de woorden ‘A Near Miss’ in de zoekfunctie te zetten. Hier volgt deel 2 van de zestiende Near Miss.
In de reeks A Near Miss, dit keer een meerdelig relaas over mijn avonturen op de Atlantische Oceaan en de Golf van Biskaje. Het speelt in 2002. De vijftien eerdere blogs over A Near Miss, vind je door de woorden A Near Miss in de zoekfunctie te zetten. Hier volgt deel 1 van de zestiende Near Miss.
Zoals zoveel zeilers vatte ik de gedachte op over de Atlantische Oceaan naar de Azoren te zeilen en daar volgens de gangbare traditie mijn naam op de kaai van de haven achter te laten en mijn vlag bij Café Sport op te hangen.
Lees verder Een ‘Near Miss’ (16): oceaanzeilen (deel 1 van 6)
In de categorie Mijn werkzame Leven vervolg ik mijn loopbaan. Eerdere blogs daarover gingen over mijn tijd bij Shell/ Billiton, de MBA business school IMD in Lausanne en daarvoor over weegschalen fabrikant Van Berkel. Nu is het tijd voor mijn periode bij Shell. Van die periode is dit deel 3.
Mijn periode bij Shell Nederland (1987 – 1989) was een niet zo gelukkige. In meerdere opzichten, ik blogde er al eerder over. Zo vertelde ik dat ik mijn Billiton netwerk kwijt was, weer met schoolverlaters aan de slag moest, er teveel Economische Bureaus in de Shell toren aan het Hofplein in Rotterdam waren en nog een paar zaken, die mij allerminst bevielen. Ik begon ‘om mij heen te kijken’.
Ik eindigde de vorige blog over dit onderwerp met de toezegging iets over het werk op de afdeling zelf te schrijven. Ondanks alles werd er ook gewoon gewerkt.
Lees verder Werken bij Shell (3)
In de categorie ‘A near miss’, deze keer weer een avontuur met een auto.
Voor mijn uitzending naar Suriname in 1985 werden al onze spullen verhuisd. Toen alles eenmaal in een container was ingeladen en de vrachtauto de straat uitreed, keek ik hem na met niet zo opbeurende gedachte: zou ik het ooit terug zien? Beste lezer, het ging goed.
Vorig jaar reed ik met de auto naar Zuid-Spanje. Het einddoel was Sevilla, de hoofdstad van de regio Andalusië. Door omstandigheden vertrok ik een paar dagen later van huis dan gepland, wat betekende dat ik de tocht in drie dagen moest doen.
In de rubriek ‘A Near Miss’ dit keer een geval waarbij ik in nachtelijk Beijing verdwaalde.
Gedurende maart 2011 was ik op vakantie in China. In mijn eentje, op bezoek bij een oude vriend die voor zijn werk al een paar jaar in Beijing woonde. Ik blogde er al eens over, in verband met mijn bezoek tijdens die vakantie aan China’s beroemde, voormalige hoofdstad Xian. Tegenwoordig is Xian een toeristische trekpleister vanwege het in de jaren zeventig ontdekte ‘terracotta leger’.
Een jaar of negen á tien zal ik geweest zijn, niet ouder. Het was in ieder geval in de tijd dat wij jongens een club met elkaar als schoolvriendjes hadden. Hoe de club heette, weet ik niet meer. We waren met z’n drieën. Ons doel was speelgoed maken voor de jaarlijkse ‘Grote Bazar’ van de school.