Billiton (1): hier wilde ik zijn!

Mijn werkzame leven, , , , , , , ,

In de categorie Mijn werkzame leven.

Reeds eerder verschenen in deze categorie verhalen over mijn ervaringen bij weegschalenfabrikant Van Berkel, mijn eerste baan, gevolgd door de MBA-opleiding bij IMD te Lausanne.

Op 1 februari 1982 begon ik aan een nieuw avontuur: ik ging aan de slag bij Shell, op dat moment ‘s werelds grootste bedrijf. Per die datum werd ik direct gedetacheerd (een ‘assignment’ heette dat bij Shell) bij Billiton International Metals, kortweg Billiton, op het hoofdkantoor (Central Office in Shell termen) aan het Louis Couperusplein, hoek Mauritskade in Den Haag. Ik woonde er vlakbij, in het Bezuidenhout, dus lekker op de fiets ernaar toe.

Yes! Hier wilde ik zijn!

Lees verder Billiton (1): hier wilde ik zijn! →

De Amerikaanse verkiezingen van 2020 (2)

Maatschappij, , , , , , , ,

De huidige, bij de verkiezingen verslagen president van de VS, Trump, geeft niet op. Hij ‘concedes’ niet, blaast niet de aftocht, geeft zich niet gewonnen. Ik blogde al dat hij niet tegen zijn verlies kan en alles uit de kast zal halen om verlies te voorkomen. Waaronder de weigering mee te werken aan een ‘smooth transition’. Het doet er voor hem niet toe dat zijn acties ten koste van zijn land zullen gaan en wat ons betreft ook indirect van Europa en dus ook Nederland. Het geeft een ‘unheimisch’ gevoel. Voor mij als Nederlander. Kun je nagaan hoe een groot deel van de Amerikanen zich zullen voelen.

Weinig soelaas

Lees verder De Amerikaanse verkiezingen van 2020 (2) →

Hospice: ‘versterven’

Maatschappij,
Thomas (Tim) Harrington
(1949-2020)

Onlangs belandde Tim, een volle neef van mij, tot ons aller schrik, in een hospice. Hij is een Amerikaan die in 2001 de Nederlandse nationaliteit verwierf. Ik sprak hem voor het laatst uitgebreid tijdens de bruiloft van zijn oudste zoon, Patrick, in Austin, Texas in februari 2020. 

Nadat in april een hersentumor was geconstateerd, werd hij na een korte maar uitvoerige behandeling tot ons aller verbijstering ‘opgegeven’ en zodoende kwam hij in een hospice terecht. Ik ging hem aldaar bezoeken. 

Menswaardig

Lees verder Hospice: ‘versterven’ →

De Amerikaanse verkiezingen van 2020 (1)

Maatschappij, , , , , , , , ,

De Amerikaanse verkiezingen komen eraan. In dat verband een blog over een mening van een van mijn classmates uit 1981. Eerst even ter verduidelijking, de achtergrond van deze groep:

Al eens eerder blogde ik over mijn jaar in Lausanne waar ik in 1981 voor een MBA studeerde. Met de groep studenten van zo’n vijfentwintig nationaliteiten vormen we nog steeds een hechte groep. Al bijna veertig jaar.

Inmiddels hebben we ook een what’sapp groep en daarin wordt van tijd tot tijd – in het Engels – heftig en soms tot vervelends toe over van alles gediscussieerd. Dit keer ging het over de verkiezingen in de VS. Een van de classmates beweerde dat Trump zo gek nog niet was, hij had immers veel van zijn verkiezingsbeloftes ingelost. Wat door anderen op zijn zachtst gezegd werd betwijfeld. Dit is wat ik ervan vind.

Lying and cheating

Lees verder De Amerikaanse verkiezingen van 2020 (1) →

Racisme

Maatschappij, , , , , , ,

het is alweer enige tijd geleden toen ik tijdens een wandeling met mijn partner, het over de moord op George Floyd in Minneapolis, Minnesota had en de massale, wereldwijde reacties daarop. Black Lives Matter. Ik uitte mijn gedachte om er een blog over te schrijven. Al pratende kwamen we tot de conclusie dat dit een moeilijk te bespreken onderwerp is, het is oppassen geblazen. Destijds tijdens de terroristische aanslagen en moordpartijen bij onder andere Charlie Hepdo in Parijs, ging het over vrijheid van meningsuiting. Ik bepleitte in een blog dat vrijheid van meningsuiting een recht is en dat er dus een plicht, een verantwoordelijkheid, tegenover staat. Met racisme is het anders: racisme en discriminatie zijn verboden. Punt. Geen enerzijds, geen anderzijds. De uitdaging is nu om er desondanks genuanceerd over te schrijven.

Geen enerzijds, anderzijds

Lees verder Racisme →

Een ‘Near Miss’ (9): motorpech

Zeilen, , , ,
De Friese Westerdijk schouw op een ander moment

In de rubriek Een Near Miss verhaal ik over de bijna ongelukken (near misses) die mij met mijn avontuurlijke vader overkwamen. Deze keer niet echt levensgevaarlijk, maar toch wel erg spannend en zonder mijn vader, met mijn eigen schip. Ik kreeg motorpech.

Het is 2001. Ik zeil met een stevige wind in de rug van Muiden naar Enkhuizen. Ik vaar alleen, zoals in die tijd zo vaak, met mijn negen meter Friese Westerdijk zeeschouw. Een prachtig gelijnd schip. Mooie zeeg. Goed in de lak, alles klopt.

Buitengaats, ten zuiden van de havenhoofden, strijk ik de zeilen. Ook al staat daar nogal wat golfslag aan lagerwal, ik wil altijd, alleen zeilend, bijtijds de boel helemaal op orde hebben. Daardoor kan ik mij volledig op de aanleg manoeuvre concentreren. In dit geval de inmiddels oude sluis van Enkhuizen. 

De motor aan

Lees verder Een ‘Near Miss’ (9): motorpech →

Mijn MBA jaar in Lausanne (3): Business Definition

Mijn werkzame leven, , , , , , ,

In de categorie ’Mijn werkzame leven’:

Eerder blogde ik al over mijn MBA jaar in Lausanne: over de toelating, over de studie, de modules, de sociale activiteiten eromheen, de partners. Dit keer gaat de blog over het job hunting proces, het sluitstuk van het MBA-jaar.

Job Hunting

Lees verder Mijn MBA jaar in Lausanne (3): Business Definition →