Van te voren hadden we onze twijfels. Zouden we dat nou wel doen, een cruise op een zeilklipper. Bij een cruise denken wij aan afgrijselijk lelijke, varende flatgebouwen . Met twintig etages, zesduizend gasten erop en nog eens vierduizend bemanning. De massaliteit, het grote nietsdoen, het verplichte alles leuk vinden, vreselijk! Nooit van mijn leven, niet aan denken. 

Amerigo Vespucci

Een cruise op een zeilklipper, dat beloofde wat anders zijn. Want hier ging het om een zeilschip en wat voor een. Een vijfmaster, een tall ship, we kennen ze van Sail Amsterdam. De Amerigo Vespucci bijvoorbeeld, hij springt meteen voor de geest. Indrukwekkend.

Wat bij dit zeilschip, waar wij door iemand op werden gewezen, als een van de aantrekkelijke punten op ons overkwam, afgezien van het zeilen, was het beperkte aantal gasten. Maximaal tweehonderd. Dat zijn andere getallen. We waagden de stap, we boekten een week in het Caraïbisch gebied. Het zou rondom de kerstdagen zijn. 

Overweldigend

De dag van vertrek brak aan. We vlogen op Bridgetown, Barbados, brachten een nacht in een hotel aldaar door en checkten de volgende dag om vier uur ’s middags in op de ‘Royal Clipper’. De nadering vanuit de taxi gaf meteen een overweldigend beeld: een honderdvijfendertig meter lang zeilschip, vijf masten, vol met ra’s, een grote boegspriet en toen we eenmaal aan boord waren, een wirwar aan staand en lopend want, dus heel veel stagen, vallen, schoten, lieren en blokken (katrollen).

Elektrisch

Alles aan dek zag er keurig verzorgd uit, de overweldigende hoeveelheid trossen netjes opgeschoten, de blokken keurig gelakt, het teakdek geboend, het staal geschilderd. De zeilen zaten opgerold in de ra’s ‘verstopt’ en bleken elektrisch bediend te worden. 

Sloepenrol

Binnen troffen we onze hut. Een gezellig kamertje met eigen badkamer, veel hout, kasten en een tweepersoonsbed – we sliepen er goed op. Aan alles was gedacht, reddingsvesten, handdoeken om te zwemmen, iedere avond een chocolaatje op het opengeslagen bed. Wat de reddingsvesten betreft, meteen nadat we ons installeerden, volgde de eerste ‘drill’. We moesten met de reddingsvesten leren omgaan en waar we ermee aan dek verwacht werden. De volgende dag  deden we de ‘sloepenrol’ – zonder reddingsvesten dit keer – waarna de introductie van de bemanning volgde: tweehonderd gasten, honderd bemanningsleden, negenentwintig nationaliteiten.

Diner

Dat waren de enige twee keer dat we alle gasten zagen. Ze waaierden uit over het schip, we zagen ze nauwelijks. Behalve met de maaltijden, dan kwamen ze uit alle hoeken en gaten te voorschijn. Voor het diner werd ons een tafel toegewezen en aangezien er veel zeilers tussen de gasten bleken te zijn, leerden we gemakkelijk mensen kennen. Met enkele daarvan zaten we verderop in de week vaker aan tafel.

Majestueus

We zeilden van het ene eiland naar het andere: van Barbados naar Grenada en via diverse eilandjes van The Grenadines naar Martinique en Saint Lucia. Het schip zeilde ’s nachts – we deinden in onze hut heerlijk mee met de bewegingen van he schip – soms ook overdag. Van alle afgelegde zeemijlen – in totaal ruim 500 –  werd zeker driekwart gezeild. Als de zeilen werden gezet, werden de gasten uitgenodigd bij de brug de ‘set sail’ mee te beleven. Terwijl de zeilen uit de ra’s rolden, galmde uit de speakers het daverende ‘Conquest of Paradise’ van Vangelis. Majestueus.

Entertainment

We kwamen op plaatsen waar de grote cruiseschepen niet konden komen. Soms lagen we in een kleine baai en leken de bewoners van het desbetreffende eiland uit te lopen. Ook voor hen was onze zeilklipper in hún baai, iets geweldigs om te zien.
We zwommen veel, ook vanaf het schip. Aan de achterzijde van het schip was een ‘Marine Plarform’ vanwaar we – zodra we stil lagen – het water in konden.
Gedurende de week deden we enkele excursies aan wal. Op Martinique liepen we mee met een food- en markttour en op Saint Lucia bezochten we de vulkaan en de watervallen.

Kerstmis

Op Eerste Kerstdag organiseerde men een grote bbq op het strand waarna we aanmonsterden op een grote catamaran. We zeilden mee naar weer een ander eiland en snorkelden daar rond-om de boot en bij het strand. De avond ervoor, Kerstavond, zongen we Christmas Carols samen met de bemanning. Later op de avond was er entertainment. Een vrolijke, Caraïbische steelband trad op.

Kortom, het was een succes: het majestueuze zeilschip, de vriendelijke bemanning, de verzorgde accommodatie, het uitstekende eten, en niet te vergeten de omgeving: we zeilden langs enkele Caraïbische eilanden met zijn easy going bewoners, het heerlijke weer in de tropische wind. Voor herhaling vatbaar!