Dit is mijn 200-ste blog, althans op deze site. Ik begon in februari 2012. Dus bijna acht jaar geleden. Net als bij de 100-ste, wil ik de gelegenheid aangrijpen een blog met enige diepgang – hoe onbescheiden! – te posten. Kijk maar wat je ervan vindt. Als je het geschrevene verre van je werpt, is dat oké.
Ik ben de boel aan het opruimen. Stapels papier: veel tijdschriften en oude kranten en -knipsels en soms ook boeken die ik al (te) lang bewaar gooi ik weg omdat ik er nooit naar kijk. De conclusie is dat ik ze kennelijk niet belangrijk vind. Toch voelt het niet goed.
Soms verbaas ik me zover hoe sommige mensen – laat ik het vriendelijk zeggen – kunnen treuzelen in het verkeer, als wandelaar op de stoep of bij de kassa. Of hoe ze in de weg kunnen staan. Mensen zijn zó met zichzelf bezig, ze hebben niet door wat hun acties of getreuzel voor anderen betekent.
Stephen Covey beschrijft in zijn boek The Seven Habits Of Higly Effective People dat je het beste je prioriteiten zo kunt stellen dat je je zoveel mogelijk bezig houdt met belangrijke zaken die níet urgent zijn. Om dat te begrijpen heeft hij een matrix ontwikkeld, waardoor het direct duidelijk wordt.
Het is een invulling van de tweede habit, first things first. Klik hier voor ‘houd de zaag scherp’, hier voor de ‘doorbraak’, ‘doelen stellen’, van afhankelijk naar onafhankelijk’, ‘moeten versus kiezen’, ‘overtuigingen en doorbraken’ en hier voor ‘zijn gedachtengoed’ voor eerdere blogs over Stephen Covey.
Hij noemt deze matrix de time management matrix. Er zijn twee assen, waardoor er vier vlakken ontstaan. De ene as geeft de mate van belangrijkheid aan, dus van heel belangrijk tot onbelangrijk, de andere as de urgentie, dus van heel urgent tot niet urgent. Lees verder Stephen Covey: Time Management
Onlangs poste ik een blog over mijn loopbaan en de keuzes die zich voordeden (Zie ‘Loopbaan keuzes’). Ik eindigde de blog met de mededeling dat ik na zevenendertig jaar met, zoals ik het zelf noem, ‘pré-pensioen’ ben gegaan. Dat wil zeggen, ik doe wel van alles en veel verschillends, maar in ieder geval ben ik niet meer in loondienst. Mijn belevenissen op pré pensioen gebied staan overigens op de blog www.watgaikdoennamijnpensioen.nl.
Je kunt in deze blog lezen hoe ik omging met de voor de hand liggende vraag die bij pensionering rijst: wat nu? Lees verder Loopbaan keuzes 2
Volkskrant Magazine
Het volgende wilde ik u niet onthouden.
Ik las in Volkskrant Magazine een quote van Charles Groenewegen over Amerika. Hij zei dat het algemene oordeel over Amerika is dat de mensen oppervlakkig zijn.
Hij is het daar niet mee eens. Hij vindt Amerika een servicemaatschappij, in tegenstelling tot Nederland. Lees verder Oppervlakkig
Tegen het eind van mijn werkzame leven in loondienst ging ik met wat collega’s naar een zogeheten ‘Houd de zaag scherp!’-sessie van het Stephen Covey Instituut in Amersfoort. Stephen Covey is vooral bekend van zijn boek ‘De Zeven Eigenschappen Van Effectief Leiderschap’, kortweg The Seven Habits. Ik heb daar al diverse keren over geblogd, zie de blogs over Stephen Covey, Zijn Gedachtengoed, Doelen stellen, Van Afhankelijk Naar Onafhankelijk, De Doorbraak, Moeten Versus Kiezen, Overtuigingen en Doorbraken. Lees verder Houd de zaag scherp!
Er deden zich tijdens mijn loopbaan voortdurend loopbaankeuzes voor. Ik vind het leuk om ze eens op een rij te zetten.
Eerst was er de krijgsmacht: In 1974 was ik dienstplichtig officier bij de Cavalerie en men vroeg mij of ik beroeps wilde worden. Ik bedankte. Ik vond de krijgsmacht een conservatieve en beklemmende organisatie.
Vervolgens rondde ik mijn rechtenstudie af. In de voorlaatste fase deden we case studies (in Leiden heette dat ‘practicum’ en ‘privatissimum’) waardoor ik voor het eerst met het echte juridische werk in aanraking kwam. Ik genoot ervan. Ik overwoog er in door te gaan en een een aantal maanden een student-stage bij een advocatenkantoor te lopen. Maar ik besloot de voorkeur aan economische keuzevakken te geven om mij voor een loopbaan in het bedrijfsleven te verbreden en voor te bereiden. Lees verder Loopbaan keuzes (1)
In een vorige blog over organisaties was de stelling dat organisaties niet groter moeten zijn dan maximaal 350 á 400 mensen. Wordt hij groter dan verliest men het zicht op elkaar en vooral op de klant. Men is in toenemende mate druk met elkaar. De klant raakt steeds verder buiten beeld.Weer eens een keer over het Covey gedachtengoed. We bespraken al eens over overtuigingen en of je daar iets aan kunt doen. Het antwoord was, als je overtuigingen waar zijn, kun je je de vraag stellen of ze in de weg zitten. en als ze inderdaad in de weg zitten, dan is het zinvol er iets aan te doen.
