Gisteravond, 17 juli, is Kaat geboren! Dochter van mijn zoon en zijn vriendin. Moeder en kind maken het goed, zoals dat heet. Dus dit is fantastisch nieuws!
Het is zo leuk dat mijn zoon nu dan toch eindelijk vader is geworden, min of meer tegen wil en dank en mijn indruk is dat hij het fantastisch vindt. Natuurlijk vindt hij dat.
Lees verder Kaatje is geboren!
Slechts tweemaal eerder ben ik hier geweest. In de Vendée, een streek in Frankrijk aan de Atlantische kust, ingeklemd tussen in noorden Bretagne en in het zuiden de Dordogne. La Rochelle is een bekende havenstad in de buurt.
De eerste keer was iets meer dan vijftig jaar geleden. Op mijn achttiende bezocht ik samen met mijn moeder voor het eerst en voorlopig ook voor het laatst mijn familie in de Vendée.
We verbleven in het huis van de oudere zuster van mijn moeder. Met ons brachten ook hun broer (mijn oom) en zijn vrouw de vakantie in de Vendée door.
Maak je niet druk, je hoeft niets hoor, na je pensionering. Je mag gewoon niets doen. Maar vaak vind je zelf van wel. Anders de omgeving wel! Ik schreef daar al eens over.
Dus : wat ga je nu doen na je pensionering? Iedereen stelt je die vraag. Om je heen kun je horen: “hij is wel in een gat gevallen!” Is dat zo? Vind je dat vervelend? Zo ja, geef het toe en doe er wat aan. Dat gat heb je zelf gecreëerd. Dus jij kunt het als enige oplossen.
Vandaag, 8 juli 2014, is mijn eerste kleinkind geboren. Het is een meisje en ze heet Sammie. Wat een alles verzengende vreugde! Wat een hartverwarmende bijzonderheid. Moeder en kind maken het goed, zoals dat heet.
Zo’n zeven tot acht maanden lang kon ik inmiddels aan dit idee van een kleinkind wennen, maar het werkelijk geboren worden en geboren zijn, is toch echt een heel ander gevoel. Zo weinig als ik geïnteresseerd ben in baby’s in het algemeen – wat moet ik er mee? – zo overgeïnteresseerd ben ik nu. Zo anders voelt het aan. Dit is niet zo maar een baby, dit een afstammeling van mij!
Ik mocht het kleine wurmpje al na anderhalf uur na de geboorte vasthouden en het gevoel van vreugde over dit wonder is meer dan allesoverheersend. Hier ligt nieuw leven in mijn armen, net uit de baarmoeder en volkomen onwetend van alles wat er om haar heen gebeurt.
Sammie is de naam van de nieuwgeborene, zo zei ik al hierboven. Alleen dat al is een feest.
Alles zit erop en eraan, zoals hele kleine vingertjes met hele kleine echte nageltjes. Niet te lang niet te kort, alsof ze net geknipt zijn. Zo mooi! Het lukt me niet om boven de typische geboortenclichés uit te stijgen.
Vanaf nu is ze er altijd. Ze is een factor in mijn leven.
(Voor mijn belevenissen met Sammie klik hier voor mijn blog ‘Mijn Oirs’.