Tag archieven: Mexico

De Maya’s (deel 2 van 2)

Bewustwording, , , ,

Men denkt dat de wereld dit jaar vergaat vanwege de Maya kalender. Daar was ik mijn vorige blog over dit onderwerp gebleven. Maar is dat ook zo? 
 
De cyclus eindigt volgens de Maya berekeningen eind 2012. Lange tijd dacht men dat het daar zou eindigen. Het goede nieuws is dat het niet eindigt, maar dat er een nieuwe cyclus begint. Alleen weten wij niet precies hoe zij zich die nieuwe cyclus voorstelden. Het patroon dat ze hadden berekend, ging niet verder dan 2012. En dat is meer dan duizend jaar na hun bloeitijd!
Persoonlijk geloof ik ook niet in het vergaan van de wereld. Daarvoor zijn we als mens en als mensheid nog niet ver genoeg ontwikkeld. De mensheid heeft te groeien en zich eerst verder te ontwikkelen. Als de wereld nu zou vergaan, zouden we, bij wijze van spreken en om oud premier Ruud Lubbers aan te halen, ‘het karwei niet hebben afgemaakt’. Wel geloof ik dat er zich een nieuwe ontwikkeling zal gaan aandienen. Er zal inderdaad een nieuwe cyclus ontstaan.
Ik heb ergens gelezen dat je de komst van zo’n cyclus zou kunnen zien als een geboorte. En voordat de geboorte plaatsvindt, zijn er geboorteweeën. Deze geboorteweeën staan voor alle crises die zich op talloze gebieden de laatste tijd aan ons openbaren: ik bedoel niet alleen de eurocrisis, ja die ook, maar ook de crises op andere gebieden. Neem de crisis waar het het geloof zich in bevindt, neem het misbruik in de katholieke kerk en elders. En ook andere schokken die we te verduren krijgen: het klimaat, de ontbossing, en ook de maatschappelijke en cultuurveranderingen die zijn ingezet vanaf de jaren zestig van de vorige eeuw. En niet te vergeten het gevoel van toenemende onveiligheid door terrorisme, misdaad. Mishandelingen, kindsoldaten, mensen die elkaar verminken, gekken die in het wilde weg schieten, enzovoort, enzovoort. Toenemende bureaucratie, gepaard gaand met corruptie, chaos, onzekerheid, onveiligheid, het is alom aanwezig en wordt door iedereen gevoeld. Er is zo langzamerhand geen gebied meer te noemen of er is iets mee aan de hand, vaak in ernstige zin.
Als dit geboorteweeën zijn, wat gaat hier dan op volgen? Wat voor moois? Als eerder al eens geblogd, ik ben een optimist. Ik denk dat er een hele positieve verandering aan zit te komen. Wanneer, ik weet het niet. Maar hij komt. Dat is het goede nieuws. 
 
Enfin, ik ben benieuwd.

De Maya’s (deel 1 van 2)

Bewustwording, , , ,
In juli waren we in Mexico. In de kustplaats Cancún om precies te zijn.
We hebben een korte rondreis door de provincie Yucatán gemaakt. Autootje gehuurd en er op uit. Naar het Maya gebied. Want de Mexicaanse provincie Yucatán is het Maya gebied bij uitstek. We hebben in deze provincie de voormalige Maya stad Chechén Itzá, één van de Zeven Nieuwe Wereldwonderen, bezocht. Chechén Itzá is de plaats waar een tempel uit de 10e eeuw min of meer in tact is aangetroffen. Het is zo’n tempel waar men mensen offerde – alhoewel dat wordt betwijfeld – om de goden gunstig te stemmen.
Dat gebeurde tijdens offerfeesten die rondom de vier belangrijke momenten in een jaar werden georganiseerd. Deze vier momenten hebben met de stand van de zon te maken: de langste en de kortste dag en de twee er tussenin, namelijk wat wij het begin van de lente en de herfst noemen. Dat komt dus bekend voor. Want bijvoorbeeld de kortste dag bij ons in de westerse wereld, wordt door middel van het kerstfeest gevierd. De komst van het licht. Oorspronkelijk vierden de Germanen na de kortste dag ook de terugkeer van de zon.
Overigens offerden de Maya’s natuurlijk ook aan andere goden, zoals de god van de regen, de vruchtbaarheid, enzovoort. Dat gebeurde niet op de tempel, maar bij een zogeheten Cenote, een soort half ondergrondse grot die ondergrondse waterstelsels bevatte. Het verhaal gaat dat jonge mensen aan de god van de regen werden geofferd door ze in het water van de Cenote te gooien. Ook hierover is de wetenschap verdeeld.

De Maya’s hebben zich, zoals bekend, toegelegd op wat wij nu noemen, de Maya kalender. Door het eeuwenlang nauwgezet volgen van de bewegingen van de hemellichamen, namen ze cycli waar. En dat met hele beperkte middelen. Zo’n cyclus is bijvoorbeeld die van de hierboven genoemde vier momenten in het jaar, maar ook langere cycli waarbij onder andere de getallen negen, dertien, achttien, twintig, tweeënvijftig, maar ook 63.081.429 van belang zijn. Zo staat tweeënvijftig bijvoorbeeld voor een Maya eeuw. Zie ook: http://www.mayasite.nl/maya_telling.htm. En heel bekend natuurlijk is de cyclus die eindigt op 21 december 2012. Het was dan ook bijzonder om uitgerekend in 2012 daar te zijn.
Omdat de cyclus dit jaar eindigt, concluderen veel mensen dat de wereld zal vergaan. En is dat ook zo ……?
In de volgende blog wil ik graag op de Maya-kalender en haar gevolgen ingaan.

Vakantiemijmeringen: strand, land en zee

Reizen, , , ,
Wat ik zo bijzonder aan het strand vind, is het feit dat je op de grens van land en water bent. Kijk je bijvoorbeeld naar een landkaart, of op een zeekaart, dan zie je water en land aan elkaar grenzen. Op het moment dat je aan zee bent, weet je dus precies waar je zit. Dat is anders niet zo. Je bent bijvoorbeeld ergens op het land, in een stad of op het platteland in de provincie. Zo precies zoals bij de scheiding tussen water en land, kun je niet zeggen waar je zit. Ja, tegenwoordig met een kaartplotter lukt dat heel aardig, dat moet ik erkennen.
Kun je me overigens volgen? Ik heb bij het strand altijd zo’n gevoel gehad van, hier gebeurt het! Dit is de plaats. Althans vanuit de kaart bekeken. Kun je daar iets mee? Niets! Gewoon een vaststelling. Grappig vind ik het wel. Ik weet niet of anderen dat ook vinden, maar wat geeft dat.
Een ander punt is dat ik, bijvoorbeeld zittend aan het strand van Mexico, mij realiseer dat, anders dan bij land, de zee waar ik naar kijk, uiteindelijk met de Noordzee verbonden is. Zonder enige onderbreking zou je over dit water waar  aan kunnen komen op het strand van Scheveningen. En dat terwijl we aan de andere kant van de wereld zitten.
Kun je hier iets mee? Ook niets! Ook gewoon leuk om vast te stellen.
Het zijn zomaar vakantiemijmeringen.