Maak je niet druk, je hoeft niets hoor, na je pensionering. Je mag gewoon niets doen. Maar vaak vind je zelf van wel. Anders de omgeving wel! Ik schreef daar al eens over.
Dus : wat ga je nu doen na je pensionering? Iedereen stelt je die vraag. Om je heen kun je horen: “hij is wel in een gat gevallen!” Is dat zo? Vind je dat vervelend? Zo ja, geef het toe en doe er wat aan. Dat gat heb je zelf gecreëerd. Dus jij kunt het als enige oplossen.
Iedere dag wil ik schrijven. Over wat er tot mij komt. Dat doe ik dan ook. Af en toe gaat er van al dat geschrevene en al dat tot mij komt, een stukje over naar een van mijn sites. In deze blog wil ik het eens over al mijn websites hebben. Helemaal onderaan kunt u op de sites klikken.
Om te beginnen heb ik natuurlijk de website rudolfdesoet.nl, met daarop de blog Rudolf deS blogS. U bent daar nu, beste lezer, u leest die nu. De blog is niet gespecialiseerd, hij behandelt allerhande onderwerpen, rijp en groen door elkaar. Ik probeer tenminste tweemaal per maand een blog te schrijven over van alles en nog wat. Dat lukt redelijk, sinds het begin, februari 2012. Op het moment van schrijven, acht jaar later, januari 2020, staat de teller op meer dan 200 blogs. Dat is gemiddeld 2,1 per maand. De eerst komende blogs zijn in concept al geschreven. Want zo werk ik: ik schrijf een aantal concepten vooruit, laat ze een tijdje als concept ‘pruttelen’ om ze vervolgens te posten.
Onlangs zag ik een televisie programma over Leo Beenhakker, een voormalige voetbaltrainer. Hij blikte terug op zijn carrière. Mij viel in het bijzonder op zijn opmerking die hij over zijn pensionering uitsprak: als hij ’s avonds op zijn telefoon kijkt, ziet hij dat niemand gebeld heeft. Dat vind ik een interessante waarneming. Want hoe ga je, als je langzaam maar zeker afstand van je functies doet, daarmee om?
Zonder mijzelf op de borst te willen slaan, zou ik een rubriek willen beginnen waarin ik mijn werkzame leven beschrijf. Zoals alle posts in deze blog, schrijf ik ook nu weer in de eerste plaats voor mijzelf. Ik vind het leuk om te schrijven, mijn gedachten op ‘papier’ te zetten en dingen vast te leggen. Steeds weer op zoek naar nieuwe onderwerpen en inspiratie. Wie weet heeft iemand anders er ook nog wat aan.
Het doet denken aan de rubriek ‘Een Near Miss’ en alle posts over Stephen Covey.
Lees verder Mijn werkzame leven
Onlangs vierden we de 91-ste verjaardag van mijn moeder. Inmiddels is dat niet meer een gewone happening waarbij hele familie bij elkaar komt. Dat kan ze niet meer aan, ze raakt ervan in de war. Dus treffen we elkaar – de familieleden – buiten haar om in een restaurant in de buurt.