Al sinds de inval van Rusland in Oekraïne, in februari 2022, loop ik met het idee rond om eens stil te staan bij de persoon die vijftien jaar daarvóór die inval min of meer voorspelde. Ik heb het over Halbe Zijlstra, oud minister van Buitenlandse Zaken (2017 – 2018) in het kabinet Rutte III.
Laatst sprak ik met een goede vriendin over het feit dat ik terugkijkend op mijn leven mij medeverantwoordelijk voel voor de puinhoop in de wereld. Ik heb veertig jaar gewerkt en nog langer bij verkiezingen gestemd. Ik werkte aldus mee aan, opereerde in en stemde voor een wereld die er nu soms grimmig uitziet. Je leest en hoort voortdurend dat we achterop raken, dat het vertrouwen afneemt, dat onze instellingen falen, dat we niet ten behoeve van het algemeen belang willen veranderen.
Er is enige ophef over wat minister Blok van Buitenlandse Zaken onlangs over de ‘multi culti’ samenleving heeft gezegd, waarbij hij ook nog een eraan toevoegde dat Suriname een ‘failed state’ zou zijn. Over dat laatste wil ik het even hebben.
In mijn vorige blog schreef ik over de arbeidsrelatie nieuwe stijl en wat ermee wordt opgelost voor zaken als flex-werkers, zzp’ers, scholing, ontwikkeling, pensioen en ontslag en al dat soort zaken.
De gedachte die in de blog werd ontwikkeld, bestond eruit naar een nieuwe vorm van de arbeidsrelatie om te zien, een relatie waarin voorafgaand aan en gedurende de relatie de zaken inclusief ontslag worden besproken en vastgelegd. In plaats van sommige zaken zoals ontslag bij het uit elkaar gaan te bespreken en te regelen.
Jolan had begin maart dit jaar een optreden bij BNR over verkiezingen en arbeidsmarkt. De eerste twee stellingen luidden: ‘werkgevers moeten medewerkers makkelijker kunnen ontslaan’ en ‘moet de pensioenleeftijd verder omghoog, verder dan 67 jaar?’ In deze blog eerst de eerste stelling.
Ze houdt in het weekend haar antwoorden tegen mij aan en al pratende komen we tot een goede verdieping. Lees verder Arbeidsrelatie nieuwe stijl (deel 1 van 2)
De Panama Papers zijn weer wat naar de achtergrond. Maar wat is iedereen boos! De Panama Papers onthullen wat we al lang wisten, belastingontwijking en -ontduiking gebeurt! Al eeuwen! Politici uiteraard boos (je komt immers aan de financiering van hun speeltjes), de staatssecretaris gaat onderzoek doen, hij gaat een plan ontwikkelen (dat zal hij toch wel allang gedaan hebben?). “Het spel is uit!” riep hij.
Op tv kon je horen zeggen dat belasting betalen een vorm van beschaving is. Dat is ook inderdaad zo. Dat vind ik ook. We hebben ons ontwikkeld van de tiende penning van Alva (ingevoerd 1569 en een van de oorzaken van de Tachtigjarige Oorlog) tot het ingewikkelde maar geaccepteerde systeem van nu. Lees verder Panama Papers