Tag archieven: Scheveningen

Volvo Ocean Racer

Zeilen, ,

Afgelopen zondag kreeg ik samen met Jolanda de gelegenheid een dagje mee te zeilen vanaf Scheveningen op een boot die met de Volvo Ocean Race had meegedaan. Het bleek de aloude Silk Cut van de voorganger van de Volvo Ocean Race de zogeheten Withbread Round The World Race, u weet wel, die race die Conny van Rietschoten in de jaren zeventig tweemaal won met zijn twee Flyers.

De windverwachting was slecht Bft 3, dus onze verwachting was dat het een rustig dagje zou worden …

Windkracht 6

Lees verder Volvo Ocean Racer →

Een drenkeling

Maatschappij, , , , ,

img_0618Dit is een lange blog. Het is dan ook een nogal spannend maar droevig relaas…

Op Tweede Kerstdag besluiten we om rond een uur of één, ondanks de harde wind, naar de Scheveningse pier te wandelen. Het waait inderdaad behoorlijk en het voelt ook erg koud aan. Met muts op en wanten aan lopen we in een fors tempo naar de zee. We lopen langs de onstuimige branding naar het Noorden, richting pier. Ik bedenk me dat het voor de paar surfers die aan het kiten zijn dat de zijwind mij wel handig lijkt: zo kunnen ze mooi heen en weer voor de kust langs scheren.

Een zwemmer

Lees verder Een drenkeling →

De haringparty

Zeilen, , , , ,
Vind u dat nou ook? Dat er de laatste jaren zo veel haringparty’s zijn? Je hoorde daar nooit iets over en ineens zijn er talloze. Net als nieuwjaarsrecepties. Overigens is er niks mis mee, hoor. Het is iets nieuws. Vlaggetjesdag in Scheveningen kennen we natuurlijk allemaal en daarvan afgeleid zijn er buiten Scheveningen nu dus ook haringparty’s.
En daar gaat het er behoorlijk heftig aan toe: naast de verse haring, worden er eindeloze hoeveelheden korenwijn geschonken. De conventie schrijft voor dat de korenwijn ijs- en ijskoud moet zijn. Vergelijk het met de Jaegermeister.

Enkele dagen geleden had ik ook zo’n haringparty. In de jachthaven waar ik de boot heb liggen, in Woudsend, in Friesland. Vorig jaar werd dat voor het eerst georganiseerd en toen was het een doorslaand succes, buitengewoon gezellig. De avond eindigde met uitbundig gedans op leuke jaren ’60 en ’70 muziek en allerlei gezellige meezingers. Dus dit jaar werd dat herhaald. Ook nu weer een groot succes.

Op deze manier leer je de andere ligplaatshouders beter kennen. In z’n algemeenheid leef je in elke willekeurige jachthaven enigszins langs elkaar heen en ga je aan elkaar voorbij. Je komt met de auto aan, gooit de trossen los en vaart weg. En je vertrekt bijna meteen als je weer aan het eind van bijvoorbeeld het weekend terug in de haven bent. Dus los van een enkele groet, spreek je elkaar nauwelijks. Er wordt een enkele beleefdheid uitgewisseld, veel verder gaat het in de jachthavens niet. Er is ook nog eens verloop onder de ligplaatshouders, ze komen met hun boten en gaan. Dus er is niet zoveel gelegenheid om elkaar beter te leren kennen, om in elkaar te investeren.

Dat geldt overigens niet voor mijn haven, waar ik met de boot lig. Want in ons geval, hebben we door de jaren heen inmiddels een aantal andere ligplaatshouders best goed leren kennen, evenals de havenmeester en zijn vrouw.

 
De haringparty was dus heel gezellig. Wat ik al zei, je leert je collega-watersporters (nog) beter kennen. We spreken over dezelfde dingen, we spreken als het ware dezelfde ’taal’. Het is de taal van de botenbezitters, in dit geval allemaal zeilers. Je wisselt kennis uit, over de boten en over havens, ankerplaatsen, vakantiebestemmingen, spannende avonturen, het weer en de wind, enzovoort.
We hebben het natuurlijk ook over het EK. Dat was helemaal ‘hot’, dit keer. De volgende dag zou de eerste wedstrijd van het Nederlands Elftal zijn. En ook de euro crisis, daar worden toch ook wel enkele woorden aan gewijd. Maar het hoofdthema wordt toch echt gevormd door de stoere verhalen over het zeilen, de boten, waar we geweest zijn en waar we nog naar toe gaan. Dat is tenslotte wat ons bindt. En tussendoor een haring.
Van mij mogen ze blijven, die haringparty’s.