
In de rubriek Een Near Miss verhaal ik over de bijna ongelukken (near misses) die mij met mijn avontuurlijke vader overkwamen. Deze keer niet echt levensgevaarlijk, maar toch wel erg spannend en zonder mijn vader, met mijn eigen schip. Ik kreeg motorpech.
Het is 2001. Ik zeil met een stevige wind in de rug van Muiden naar Enkhuizen. Ik vaar alleen, zoals in die tijd zo vaak, met mijn negen meter Friese Westerdijk zeeschouw. Een prachtig gelijnd schip. Mooie zeeg. Goed in de lak, alles klopt.
Buitengaats, ten zuiden van de havenhoofden, strijk ik de zeilen. Ook al staat daar nogal wat golfslag aan lagerwal, ik wil altijd, alleen zeilend, bijtijds de boel helemaal op orde hebben. Daardoor kan ik mij volledig op de aanleg manoeuvre concentreren. In dit geval de inmiddels oude sluis van Enkhuizen.