In de categorie Mijn werkzame Leven gaat mijn loopbaan verder. Eerdere blogs gingen over mijn tijd bij Shell/Billiton (1982 – 1987), in 1981 de MBA business school IMD in Lausanne. Daarvoor over weegschalen fabrikant Van Berkel (1978 – 1980). Nu is het tijd voor deel 5 en slot van mijn periode bij Shell. Het is 1989.

Uit de vorige blogs over mijn tijd bij Shell werd duidelijk dat het einde van mijn Shell tijd in zicht kwam. Daar kon ik niet omheen. Al eerder schreef ik het het overschrijden van de drempel van het Shell gebouw aan het Hofplein in Rotterdam, aanvoelde als het einde van mijn Shell periode, het was onafwendbaar. Het zou toch nog anderhalf jaar duren.

Hogeschool voor management

Laat ik voorop stellen dat Shell mij een hogeschoolopleiding voor het management vak bood. Ik kreeg de mogelijkheid met veel facetten van dit vak in aanraking te komen. Binnen de Shell omgeving werkte ik immers gedurende zeven jaar zowel op hoofdkantoren (Billiton en Shell Nederland), als in een senior management positie bij een werkmaatschappij (Billiton Suriname).

Vooruitzicht

Het vooruitzicht echter een financiële functie te blijven vervullen in een steeds grotere werkmaatschappij van Shell in het buitenland, afgewisseld met staffuncties op een of ander hoofdkantoor ook ergens in het buitenland, sprak mij steeds minder aan. Sterker, na verloop van tijd in het geheel niet meer. Ik was op zoek naar een general managementsfunctie en bij Shell meende ik daar te lang op te moeten wachten.

Big or small fish

Want eerst moest je je sporen in de gespecialiseerde functie verdienen, waarna ‘de-specialisation’ mogelijk volgde. Een aantal malen zou ik dan ook finance manager in een of ander ontwikkelingsland moeten zijn geweest. Afgewisseld met assistent/staffunctionaris functies ergens op een hoofdkantoor. Bijvoorbeeld in Londen of Singapore of een andere tot de verbeelding sprekende stad. Daarna zou ik, na een eventuele de-specialization, als general manager kunnen opklimmen, te beginnen bij opnieuw een kleine werkmaatschappij. Dankzij de vele Shell postings had ik ondervonden dat ik mij het beste thuis voelde in een (eind)verantwoordelijke positie bij een wat kleiner bedrijf. Als een big fish in a small pont.

Hoogmoed

Zo zat het in elkaar. Ik wilde dat niet. Ik was vijfendertig jaar oud en meende met tien jaar werkervaring dat ik nu al klaar was voor (veel) meer verantwoordelijkheid. Wat een hoogmoed! kan ik nu wel zeggen.
Ik wist wat mij te doen stond. Ik ging nu echt aan de slag en keek actief om mij heen. Overal in mijn omgeving liet ik vallen dat ik op zoek was naar wat men tegenwoordig noemt: een nieuwe uitdaging. Het universum gaat dan voor je aan de slag en voor ik het wist, sprak ik met allerhande bedrijven over mogelijke functies.