Vandaag schrijf ik over een belevenis van een jeugdvriendje en klasgenootje. Het gaat om hetzelfde klasgenootje van enkele blogs geleden (A Near Miss 17: de afgedreven kano, klik hier).
In het vliegtuig op weg naar New York, keek ik naar een film die Tijd Van Zee heette. Het was een film over een zeilend stel, met een klein kind aan boord, een jongetje van pakweg vijf jaar. De film toonde hun gelukkige en harmonieuze leven aan boord, met elkaar, met het het vrije leven op zee.